Ακούω βαθυστόχαστες απόψεις, διαβάζω σοφές αναλύσεις και βλέπω απαράλλακτες με χθες καταστάσεις. Κι έναν κόσμο να συμπεριφέρεται κατά βάθος, όπως πριν. Πριν τις εκλογές, κατά την αναμονή, έτσι και μετά την γνωστοποίηση του αποτελέσματος.
Πιο καθαρά δεν γίνεται! Πήραν, λένε, κάποιοι το μάθημά τους και θα αλλάξουν. Άλλοι βάζουν πλώρη για τα βαθιά και τα άπατα. Μερικοί επαναπαύονται στις δάφνες τους κι ορισμένοι αυτό-ικανοποιούνται με το μη χείρον… Κάνουν ό,τι μπορούν! Αυτό δηλαδή που μπορούν και γι’ αυτό που είναι «φτιαγμένοι».
Τα πρόσωπα της επικαιρότητας σε πρώτη διάταξη προσφέρονται για σκιαγράφηση. Ο ένας κολυμπά στον θησαυρό των ψήφων του, ο άλλος φτωχός συγγενής μετρά ακόμη τα κουκιά του, ο τρίτος απελπισμένος θέλει τον χρόνο να συνέλθει απ’ το φιάσκο του κι ο είρωνας χαχανίζει στη γωνία με την κατάντια του βίου μας. Κι ας είναι αυτός, ο πρώτος εμπλεκόμενος.
Μη ρωτήσετε τι έγινε σ’ αυτές τις εκλογές. Ξέρετε την απάντηση -«Μία από τα ίδια». Και πως μπορούσε να γίνει το διαφορετικό, με φασκιωμένη αντίληψη και παγιωμένη νοοτροπία. Μην πιστέψετε πως έγινε αλλαγή προσώπων και πνεύματος, σηματοδοτήθηκε έστω μια αρχή εκσυγχρονισμού, αναπτερώθηκε κι αυτή η αμυδρή ελπίδα για καλύτερες μέρες.- Όπως τις εννοούν βέβαια οι ελάχιστοι κι οι ονειροπόλοι.
Γιατί οι περισσότεροι έδιναν και συνεχίζουν να δίνουν ρυθμό στο τεκταινόμενο. Στην ουσία δεν είναι ικανοί για το καινούργιο και το κοινά ωφέλιμο. Συντηρούν το πανδαιμόνιο που καταγράφεται στην πολιτική μας ζωή, ακόμη κι όταν οι ίδιοι ευκαιριακά κι επικαιρικά το κατακρίνουν.
Όχι δεν γίναμε πιο σοφοί από την τελευταία εκλογική αναμέτρηση, ούτε θα μας εμφυσήσει πνεύμα κι η επόμενη. Αυτοί είμαστε, αυτούς έχουμε, με αυτούς θα περάσουμε! Προτιμώ να είμαι απαισιόδοξος, παρά ως φέρελπις να πέφτω κάθε φορά από τα σύννεφα.
Οι απόψεις εκφράζουν τον συντάκτη τους και δεν αντιπροσωπεύουν κατ’ ανάγκην την άποψη του Καναλιού 6
