Δεν μπορώ να παρακολουθήσω αυτή την τραγική υπόθεση με ένα 12χρονο παιδί. Δεν μπορώ ακόμη να μπω στο πνεύμα και το γράμμα εκείνων των μέσων ενημέρωσης, που προβάλουν ολοένα και νέες ανατριχιαστικές λεπτομέρειες. Δήθεν για να μας μπάσουν, με ολοκληρωμένη εικόνα, στο «πρώτο θέμα» της επικαιρότητας… Κι ασφαλώς, να λάβουν την συγκατάθεσή μας για το επόμενο.
Δυστυχώς, αυτός ο κόσμος που αγανακτεί, ξέρει πολλά. Και τα ανθρωπόμορφα τέρατα γνωρίζει, με τα οποία συναγελάζεται! Κι αν παριστάνει τον έκπληκτο κι αγανακτισμένο είναι γιατί ως τώρα αδιαφορούσε. Πρώτα κοίταζε την «πάρτι» του! Όσα συν -έβαιναν δίπλα του δεν τον αφορούσαν. Ναι, γνωρίζει αυτός ο κόσμος περισσότερα από τον υποβολέα του. Ποτέ δεν έμεινε αθέατο το… ανοιχτό παράθυρο, ή «άβατο» το κατώφλι της διπλανής πόρτας. Η γειτονιά δεν έχει στεγανά, αλλά μια υποκριτική υγρασία που την διαρρέει. Εδώ είναι το πρόβλημα.
Έπρεπε, λένε, να βγουν μπροστά οι εντεταλμένοι της ενημέρωσής μας και να παρουσιάσουν τ΄ αποτρόπαια γεγονότα. «Με το νι και με το σίγμα». Και βγήκαν. Δίνοντας και υπόμνηση για τη συνέχειά της τραγικής ιστορίας.
Δυστυχώς! Κάποιοι όσο κι αν φορούν το κουστούμι του ζηλωτή και του τιμωρού ακόμη, εκούσια ή ακούσια, θα παίζουν με την ψυχή ενός παιδιού, που δεν θα αφήσουν να συνέλθει από τον πολύ-τραυματισμό του. Απ’ τους βιασμούς και την κακοποίηση του, ως τους εκβιασμούς για νέες αποκαλύψεις, μπροστά στο θέατρο της «κοινής» γνώμης.
Όλοι αυτοί οι χείμαρροι που βουίζουν ά-καιρα, θα παρασύρουν γέφυρες, θα πνίξουν ανθρώπους. Πασχίζουν άραγε να εξορκίσουν το κακό; Ν αποτρέψουν την επανάληψή του; Να αναδείξουν την παθογένεια της κοινωνίας μας; Αν δεν την γνώριζαν ας απολογηθούν για την άγνοιά τους, αν «σχίζουν τα ιμάτια τους» τώρα για το κατά συρροή έγκλημα ας σωπάσουν. Κι ας αφήσουν την μέριμνα για το παιδί στους ειδικούς. Θα είναι μια κάποια υπηρεσία…
Οι απόψεις εκφράζουν τον συντάκτη τους και δεν αντιπροσωπεύουν κατ’ ανάγκην την άποψη του Καναλιού 6
