Στις 31 Αύγουστου του 1922, μια μαύρη, μια κατάμαυρη μέρα ξημέρωσε για τον ελληνισμό: Η Σμύρνη παραδόθηκε στις φλόγες μετά τον εμπρησμό των Τούρκων και ενώ στην πόλη βρίσκονταν ήδη μισό εκατομμύριο Έλληνες και Αρμένιοι που είχαν εκδιωχθεί από την ενδοχώρα, μετά την υποχώρηση του ελληνικού στρατού. Η Σμύρνη είχε γίνει η τέλεια παγίδα θανάτου.
Αν μια τέτοια καταστροφή μπορεί περιγραφεί με αριθμούς, να πούμε συνοπτικά ότι περισσότεροι από 2.000 ελληνικοί οικισμοί αφανίστηκαν, πάνω από 1.500.000 Έλληνες αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν τα σπίτια των προγόνων τους και να έρθουν πρόσφυγες στην Ελλάδα, αφήνοντας πίσω τους πάνω από 600.000 νεκρούς. Και αυτό έγινε κυριολεκτικά διά πυρός και σιδήρου…
Επιμέλεια – Παρουσίαση: Ειρήνη Λαλάκη