Στις 21 Μαρτίου του 1970 σταμάτησε για πάντα η πιο γρήγορη, η πιο καθαρή και η πιο δεξιοτεχνική, η πιο βιρτουόζικη πενιά του μπουζουκιού. Ο Μανώλης Χιώτης είχε πεθάνει μόλις στα 49 του χρόνια.
Θα ηχογραφήσει το πρώτο του τραγούδι στα 16, θα γράψει πάνω από 1.500 τραγούδια, θα συνεργαστεί με όλους τους σημαντικούς του ρεμπέτικου και του λαϊκού, θα κάνει μεγάλες επιτυχίες, ενώ τραγούδια του θα ερμηνεύσουν όλες οι σημαντικές γυναικείες φωνές. Ο Μανώλης Χιώτης θα καινοτομήσει όταν θα προσθέσει μία επιπλέον χορδή στο μπουζούκι, κάνοντάς το τετράχορδο, κάνοντάς το από ημιτελές όργανο ολοκληρωμένο, το οποίο μπορούσε πλέον να διδαχθεί στα ωδεία. Θα φέρει επίσης διαφορετικό ήχο στο λαϊκό τραγούδι, καθώς και διαφορετική ατμόσφαιρα στη νυχτερινή διασκέδαση, στην οποία μαζί με τη Μαίρη Λίντα θα βάλει τη σφραγίδα του.
Ο Μανώλης Χιώτης όμως θα είναι και ο σολίστας του Μάνου Χατζιδάκι και βέβαια του Μίκη Θεοδωράκη. Το μπουζούκι που ακούμε χρόνια τώρα να συνοδεύει τη φωνή του Στέλιου Καζαντζίδη στο «Κουρασμένο παλικάρι» ή στον «Κυρ Αντώνη», είναι του Μανώλη Χιώτη. Ο χαρακτηριστικός ήχος των ιστορικών τραγουδιών του Μίκη Θεοδωράκη στον «Επιτάφιο» του Γιάννη Ρίτσου, ή στη «Δραπετσώνα», τη «Μυρτιά», στα «Δακρυσμένα μάτια», την «Όμορφη πόλη» και σε τόσα άλλα ανήκει στον Μανώλη Χιώτη…
Επιμέλεια – Παρουσίαση: Ειρήνη Λαλάκη
