Του Δημήτρη Στρατή

Επιστροφή στη δουλειά από άδεια… Κάθε χρόνο τέτοια περίοδο διαπιστώνει κανείς ότι αδειάζουν οι πολυσύχναστοι δρόμοι των πόλεων. Η συντριπτική πλειοψηφία του κόσμου παραθερίζει σε κάποια μακρινή παραλία. Έτσι, οι εναπομείναντες, εκεί που χρειαζόμασταν σαράντα λεπτά για να πάμε στη δουλειά, τώρα στην χειρότερη χρειαζόμαστε τη μισή ώρα.

Ακόμα και στο τελευταίο «προπύργιο» της πυκνής τροχαίας κίνησης στην πρωτεύουσα, τα περιβόητα «φώτα του Καλησπέρα», συναντά κανείς πολύ λίγα αυτοκίνητα. Το ίδιο συμβαίνει σε όλους τους σχεδόν «άβατους» από κίνηση δρόμους, σε όλες τις επαρχίες.

Αναμφίβολα, πρόκειται για μια από τις πιο όμορφες περιόδους για να εργάζεται κανείς! Δεν κάνω πλάκα… Φαίνεται ότι το μοναδικό ουσιαστικό μέτρο, που ανακάλυψε αυτή η πολιτεία για αποσυμφόρηση της τροχαίας κίνησης, είναι οι μαζικές άδειες και διακοπές!

Επειδή, όμως, οι άγραφοι και γραμμένοι νόμοι της οικονομίας, δεν θα επέτρεπαν ποτέ κάτι τέτοιο σε μόνιμη βάση… καλό θα ήταν να αποτολμήσουμε, επιτέλους, να δούμε το πρόβλημα στα σοβαρά. Και εξηγούμαι:

  • Ένα μέτρο, που τονίζεται ξανά και ξανά, είναι αυτό της αλλαγής των ωρών προσέλευσης των μαθητών στα σχολεία, έτσι που να μην συμπίπτει με τις ώρες, που αρχίζει να εργάζεται ο περισσότερος κόσμος.
  • Μείωση κατά το δυνατόν της χρήσης αυτοκινήτων, σημαίνει ταυτόχρονα όσο το δυνατόν περισσότερη χρήση των μέσων μαζικής μεταφοράς. Χρήση λεωφορείων, δηλαδή, που κάποτε θα πρέπει να αναβαθμίσουν τις υπηρεσίες που παρέχουν. Θα μπορούσε, επίσης, να εισαχθεί ο θεσμός των σχολικών λεωφορείων.
  • Μείωση της χρήσης αυτοκινήτων, όπου είναι εφικτό, κάτι που ταυτόχρονα κάνει καλό στο περιβάλλον. Τουλάχιστον για τις διακινήσεις εντός των πόλεων, θα μπορούσε να ενθαρρυνθεί η χρήση ποδηλάτου. Χρειάζονται, βεβαίως, και οι κατάλληλοι ποδηλατόδρομοι, αλλά και οδική συνείδηση.
  • Μιας και μιλάμε για περιβάλλον… Πού πήγε εκείνο το σχέδιο για ανταλλαγή παλαιών αυτοκινήτων με υβριδικά οχήματα ή αυτοκίνητα, που κινούνται με ανανεώσιμες πηγές ενέργειας; Το έφαγε κι αυτό ο κορωνοϊός;
  • Αναβάθμιση του οδικού δικτύου με δρόμους φιλικούς προς τον άνθρωπο και έντονη την παρουσία πρασίνου. Πρέπει να τελειώνουμε με τις χρονοβόρες διαδικασίες. Για παράδειγμα στη Λευκωσία άρχισε η κατασκευή της Α’ φάσης του περιμετρικού δρόμου γύρω από την πρωτεύουσα. Πότε, όμως, θα τελειώσει; Πότε θα ολοκληρωθεί η Μακαρίου; Θα αρχίσει η Νίκου Παττίχη στη Λεμεσό; Ο δρόμος Λεμεσού-Σαϊττά; Τι απέγινε ο δρόμος Πάφου-Πόλις;

Αν και το προσπαθούμε, πιστεύω, πολύ. Δεν πρόκειται να ανακαλύψουμε τον τροχό. Θέληση χρειάζεται. Χρειάζεται όραμα και όρεξη για αλλαγή όσων δεν μας αρέσουν. Ακούγομαι ρομαντικός έτσι; Το ξέρω.

Μέχρι να βρεθούμε, πάλι, όλοι, με κορναρίσματα και φωνές πίσω απ’ το τιμόνι… απολαύστε λοιπόν τις άδειες σας… όσο εμείς θα απολαμβάνουμε τους άδειους δρόμους!

 

Οι απόψεις εκφράζουν τον συντάκτη τους και δεν αντιπροσωπεύουν κατ’ ανάγκην την άποψη του Καναλιού 6