Της Χρύσως Σιλβέστρου
Όταν ήμουν μικρή… πριν από πολλά χρόνια… ήθελα να αποκτήσω πολλά λεφτά για να μπορέσω κάποτε να αγοράσω ένα ξενοδοχείο… ένα συγκεκριμένο όμως ξενοδοχείο, το «Κούριο»…
Μεγαλώνοντας το όνειρο δεν άλλαξε… μπορεί να μην τα κατάφερα… το Κούριο όμως ήταν πάντα μέσα στην καρδιά μου… όπως φαντάζομαι και πολλών άλλων Λεμεσιανών… Κάτι σαν ένα κομμάτι του… να ήταν και δικό μας… Είχε μια αύρα… ήταν ξεχωριστό… Μέσα στην απλότητα του… έκρυβε την αρχοντιά του… Ένα ξενοδοχείο… μια ιστορία… η δική του… η δική μας…
Ένα ξενοδοχείο γεμάτο αναμνήσεις μιας ολόκληρης πόλης… Ο καθένας με τις δικές του ξεχωριστές και μοναδικές… Σε εκείνες τις αίθουσες… από τα πρώτα παιδικά γενέθλια… τους αξέχαστους καρναβαλίστικους χορούς… που άφησαν εποχή!!! Γαμήλιες δεξιώσεις συγγενών και φίλων… τσάγια των Κυριών.. απογευματινοί καφέδες… συνέδρια.. παρουσιάσεις… εκθέσεις Ikebana… Προσωπικά σε μια τέτοια… γνώρισα κάποτε ένα γλυκύτατο μουσάτο νεαρό καλλιτέχνη που έμενε εκεί… και ενδιαφέρθηκε να μάθει… Δημήτρη Λάγιο τον έλεγαν…
Πριν λίγα χρόνια το ξενοδοχείο άλλαξε χέρια… η ιστορία συνεχίζεται μέχρι πριν λίγους μήνες… Το Κούριο πωλήθηκε… κατεδαφίζεται… Και ο κάθε ιδιοκτήτης φυσικά έχει δικαίωμα να γράψει τη δική του ιστορία.. Μια πόλη, όμως, έχει σίγουρα υποχρέωση να σώσει τη δική της ιστορία, με όποιο κόστος… Χρειάζεται όμως όραμα… αγάπη και αγώνας…
Και όχι δεν χρειάζεται… να είμαστε όλοι αρχιτέκτονες… και όχι δεν γνωρίζουμε όλοι… και ούτε μας ενδιαφέρει κιόλας… πώς και τι προδιαγραφές χρειάζονται για να σωθεί ένα κτίριο… να κηρυχθεί διατηρητέο… να χαρακτηριστεί ιστορικό…
Για μας θα είναι για πάντα ένα από τα ιστορικά κτίρια της πόλης μας… θα είναι πάντα το αγαπημένο μας… όμορφο ξενοδοχείο… που θα συνδέεται με την ιστορία αυτής της πόλης… Κρίμα, πολύ κριμα… που αυτοί που έπρεπε δεν βρήκαν τον τρόπο… δεν προσπάθησαν.. δεν ήθελαν… ποιος ξέρει… να διαφυλάξουν ένα χαρακτηριστικό κομμάτι της δικής μας ιστορίας…
Όσο για το τι θα γίνει ούτε ξέρουμε… ούτε θέλουμε να ξέρουμε… Ένα είναι το σίγουρο… από αυτόν τον μέχρι σήμερα αγαπημένο δρόμο… δεν θέλω να περάσω ποτέ ξανά…
Οι απόψεις εκφράζουν τον συντάκτη τους και δεν αντιπροσωπεύουν κατ’ ανάγκην την άποψη του Καναλιού 6
