Δεν διώκεται ποινικά κανένας από τους οδηγούς των δύο οχημάτων που εμπλέκονται στο θανατηφόρο τροχαίο δυστύχημα που συνέβη σε υπόγεια διάβαση της Μουτταγιάκας, στις 2 Σεπτεμβρίου του 2012 με θύμα τον 17χρονο Ανδρέα Λοΐζου.

Σύμφωνα με σημερινή ανακοίνωση της Νομικής Υπηρεσίας για το θανατηφόρο που παραμένει μέχρι σήμερα χωρίς ανάληψη ευθυνών, ο οδηγός του αυτοκινήτου το οποίο συγκρούστηκε με το μοτοποδήλατο του αποβιώσαντα, αντιλήφθηκε ότι άγνωστο αυτοκίνητο εισήλθε στη δική του λωρίδα, ωστόσο παρέλειψε να λάβει εγκαίρως οποιαδήποτε αποτρεπτικά μέτρα.

Προφανώς, σημειώνεται στην ανακοίνωση της Νομικής Υπηρεσίας, σε τούτο συνέτεινε και η κατανάλωση αλκοόλης πέραν του επιτρεπτού ορίου.

Σύμφωνα με την μαρτυρία του οδηγού του οχήματος, όταν αντιλήφθηκε ότι άλλο άγνωστο μέχρι σήμερα όχημα δεν άλλαξε πορεία προέβη σε απότομους ελιγμούς, με αποτέλεσμα να χάσει τον έλεγχο του αυτοκινήτου του, να εισέλθει στην αντίθετη λωρίδα κυκλοφορίας, να προσκρούσει στον δεξιό τοίχο της σήραγγας και ακολούθως να συγκρουστεί με το μοτοποδήλατο, στο οποίο επέβαινε ο αποβιώσας Λοΐζου με ακόμα έναν επιβάτη.

Η Νομική Υπηρεσία αναφέρει ότι η άγνωστη οδηγός προσπέρασε τα δύο μοτοποδήλατα και επανήλθε στη λωρίδα της δικής της κυκλοφορίας. Η σύγκρουση του οδηγού του αυτοκινήτου με το μοτοποδήλατο επεσυνέβη μετά που το άγνωστο αυτοκίνητο εισήλθε στην αριστερή λωρίδα κυκλοφορίας.

Παρά το γεγονός ότι ένας άνθρωπος έχασε την ζωή του δεν θα ασκηθεί ποινική διώξη για τέσσρις λόγους:

α) Την παρέλευση  μεγάλου χρονικού διαστήματος από τον χρόνο που επεσυνέβη  το δυστύχημα, γεγονός που αποτελεί ανασταλτικό παράγοντα και άπτεται πολλών άλλων παραμέτρων, με σοβαρό ενδεχόμενο την ύπαρξη απόφασης Δικαστηρίου για κατάχρηση διαδικασίας, παραβίασης του δικαιώματος για δίκαιη δίκη ως επίσης και παραβίαση του συνταγματικού δικαιώματος για την έγκαιρη διάγνωση της ποινικής ευθύνης εντός εύλογου χρόνου, βλ. Χαραλαμπίδη v. Αστυνομίας (2004) 2 ΑΑΔ330, Ευσταθίου v. Αστυνομίας (1990) 2ΑΑΔ 294∙

(β)      τη μη εξασφάλιση οποιασδήποτε ουσιώδους νέας μαρτυρίας, η οποία  δεν μπορούσε να εξασφαλιστεί κατά τον τότε χρόνο∙ 

(γ)      την πεποίθηση που εύλογα δημιουργήθηκε στον οδηγό του οχήματος στα τόσα χρόνια που διέρρευσαν του δυστυχήματος ότι δεν θα αντιμετωπίσει ποινική δίωξη, ως η τότε εισήγηση της Αστυνομίας και η απόφαση της Νομικής Υπηρεσίας∙

(δ)      τη μεταβολή των προσωπικών και οικογενειακών συνθηκών του οδηγού του οχήματος στον χρόνο που μεσολάβησε.

Η μη καταχώρηση ποινικής υπόθεσης εναντίον του οδηγού σημειώνει η Νομική Υπηρεσία δεν επηρεάζει καθ’ οιονδήποτε τρόπο τη διάγνωση αστικών δικαιωμάτων για σκοπούς αποζημιώσεων.

Τονίζεται πάντως πως σε σχέση με τις εξετάσεις προς εντοπισμό της άγνωστης οδηγού, φαίνεται ότι δεν έγιναν όλες οι ενδεδειγμένες ενέργειες κατά τον τότε ουσιώδη χρόνο. Δυστυχώς, ούτε και κατά την επανεξέταση, και παρόλες τις εξετάσεις που έγιναν, δεν προέκυψε οποιαδήποτε μαρτυρία η οποία να οδηγεί στην ταυτότητα της.

Σε σχέση με τις πράξεις ή παραλείψεις των ανακριτών της Αστυνομίας, έχει μελετηθεί το ενδεχόμενο διάπραξης του αδικήματος της εσκεμμένης παραμέλησης υπηρεσιακού καθήκοντος από έναν ανακριτή. Στην προκείμενη περίπτωση λόγω της ισχυριζόμενης παραμέλησης εκτέλεσης υπηρεσιακού καθήκοντος η όλη υπόθεση οδηγήθηκε σε λανθασμένη κατεύθυνση.