Σήμερα, με βάση έγκυρα επιστημονικά στοιχεία, το στρώμα του όζοντος άρχισε πλέον να πυκνώνει και η τρύπα του όζοντος στη στρατόσφαιρα πάνω από την Ανταρκτική, να θεωρείται παρελθόν.
Συγκεκριμένα, με βάση μετρήσεις που έγιναν, η τρύπα του όζοντος συρρικνώθηκε κατά τέσσερα εκατομμύρια τετραγωνικά χιλιόμετρα, σε σχέση με το 2000.
Το στρώμα του όζοντος αποτελεί μια ασπίδα που απορροφά μεγάλο μέρος της επικίνδυνης υπεριώδους Β (UV-B) ακτινοβολίας από τον ήλιο πριν φθάσει στη Γη. Τα αίτια της καταστροφής του στρώματος του όζοντος και της δημιουργίας της μεγάλου μεγέθους τρύπας του όζοντος, αποτελούν χημικές ουσίες όπως οι χλωροφθοράνθρακες (CFCs), οι οποίες χρησιμοποιούνταν ευρέως σε σπρέι και ψυκτικά υγρά για ψυγεία και κλιματιστικά.
Η κυρίαρχη επιστημονική άποψη για την παρατηρούμενη αυτή ανάκαμψη της στιβάδας του όζοντος, είναι ότι αποτελεί καρπό της παγκόσμιας Συνθήκης του Μόντρεαλ το 1987, με την οποία όλες οι χώρες-μέλη του ΟΗΕ δεσμεύτηκαν να σταματήσουν το πρόβλημα μέσω του σταδιακού τερματισμού και της κατάργησης της χρήσης των χλωροφθορανθράκων και άλλων χημικών ουσιών που βλάπτουν το όζον.
Οι αισιόδοξες προβλέψεις αναφέρουν ότι, αν η αποκατάσταση αυτή της τρύπας του όζοντος πάνω από την Ανταρκτική συνεχιστεί με τον ίδιο ρυθμό, η τρύπα θα κλείσει εντελώς γύρω στο 2050.
Έρευνα-Παρουσίαση:
Δρ Ανδρέας Χατζηχαμπής & Δρ Δήμητρα Παρασκευά-Χατζηχαμπή, Βιολόγοι – Περιβαλλοντολόγοι,
Κυπριακό Κέντρο Περιβαλλοντικής Έρευνας και Εκπαίδευσης (www.kykpee.org) Ιεράς Μητρόπολης Λεμεσού
