Ο ποιητής Δώρος Λοΐζου (1944-1974), Μίμης Σοφοκλέους, Εκδόσεις Αφή
Ο Δώρος Λοΐζου έζησε πολύ έντονα τον 20ο αιώνα, μια εποχή η οποία αμφισβήτησε πολλά, ιδιαίτερα έχοντας ως βάση το αιώνιο αίτημα για «Ψωμί και Ελευθερία».
Η ποίηση που έγραψε και οι αγώνες που έδωσε, αποτελούν ένα ενιαίο σύνολο και συνάμα ένα οδοδείκτη που οδηγεί στο Φως.
Πρόκειται για ποίηση καθώς και στάση ζωής κυμαινόμενης πρόσληψης που ασφαλώς ξεπερνούν τις χρονικές μας προθεσμίες, όπως τις ζούμε στην πρώτη 25ετία του ταχύτατου 21ου αιώνα. Ωστόσο, στο βιβλίο αυτό επισημαίνουμε δύο κορυφαίες στιγμές του επαναστάτη-ποιητή που έγιναν τραγούδι στα χείλη του λαού μας.
Δίνουν τις συντεταγμένες της ποίησης του στην πολιτισμική συνείδηση της σημερινής Κύπρου, έτσι καθώς επιχειρούμε να καθρεφτίσουμε στη ζωή του τόπου μας έναν σημαντικό διανοούμενο της εθνικής, της καλλιτεχνικής και της πολιτικής μας επικαιρότητας.
Η πρώτη κορυφαία στιγμή είναι η δική του ανάγκη ως νέου που έζησε στην Κύπρο με την κλειστή της κοινωνία να δεχτεί στα τελευταία της χρόνια της ζωής του και να ζήσει όλο τον σύγχρονο κόσμο αντιστεκόμενος σε όλους «όποιοι και νάναι, όσο δυνατοί και νάναι», με το «Τραγούδι του Λεύτερου», στη μελοποίηση του Γιώργου Κοτσώνη και τη φωνή του Κώστα Καμένου.
Η δεύτερη κορυφαία στιγμή βρίσκεται στους στίχους του «Αξιώματος» πως: «Οι ποιητές πρέπει να ‘χουν μια χαμένη αγαπημένη έτσι για να διατηρούν την ευαισθησία τους», με τη μελοποίηση του Μάριου Τόκα, όπου στη θέση της «αγαπημένης», όλοι και όλες μας μπορούμε να θέτουμε προσωπικά ιδανικά, χωρίς όμως να ξεχνάμε την μεγάλη αγαπημένη: την ΠΑΤΡΙΔΑ!
(Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)
Η παρουσίαση του βιβλίου θα πραγματοποιηθεί στις 29 Μαρτίου 2024 στις 8 μ.μ. στο Πολιτιστικό Κέντρο «Πάνος Σολομωνίδης» στη Λεμεσό.
