«Έλα, ξέρω, δεν το πολυπιστεύεις. Κορωνοϊός και βλακείες. Μια πλάνη είναι μωρέ, μια απάτη, μια φάρσα. Γιατί; Μα για να μας ελέγξουν φυσικά! (ωχ, κάτσε, αυτός ήταν ο πρώτος λόγος, πριν ξεσπάσει το σκάνδαλο του Al Jazeera).
Που λες, όχι, τελικά για το Al Jazeera έγινε η πλεκτάνη με τα κρούσματα! Για αποπροσανατολισμό! Τι; Δεν ασχολείται όλος ο υπόλοιπος κόσμος στο εξωτερικό με τις αποκαλύψεις του Al Jazeera; Και οι χώρες εξακολουθούν να έχουν κρούσματα! Μα, σε τόσο μεγάλο αριθμό; Πώς γίνεται; Είναι δυνατόν;
Να μας μαντρώσουν όλους θέλουν φίλοι μου! Να μας αναγκάσουν να υποταχτούμε στις διδαχές των – μεταξύ μας, όχι και πολύ σπουδαίων – επιστημόνων! Οι οποίοι ΔΕΝ σπούδασαν ιολογία, λοιμωξιολογία, ιατρική. Οι άχρηστοι. Πώς τολμούν; Να βγαίνουν κάθε μέρα στα ΜΜΕ, προσπαθώντας να μας διαφωτίσουν. Όχι, καλέ. Εμείς ξέρουμε καλύτερα. Εμείς. Εμείς, που ξέρουμε ότι από την γρίπη πεθαίνουν και κινδυνεύουν περισσότεροι παρά από τον κορωνοϊό. As simple as that.
Και όσο για τις κυβερνήσεις; Από πού να αρχίσω. Μαριονέττες μας έχουν κάνει καλέ. Για να μπορούν να ξέρουν την κάθε μας κίνηση. Ναι καλέ. Όλες οι κυβερνήσεις! Μαζί! Έχουν συμφωνήσει σου λένε. Να μας επιτεθούν! Μαζικά και ανελέητα, στον απλό τον κοσμάκη.
Τι να σου λέω φίλε μου. Γιατί το άλλο, πού το πας; Με τη μάσκα. Έλα Χριστέ και Παναγία, να φοράμε μάσκα ακούς για να προφυλαχθούμε. Συμβολισμός είναι καλέ! Και προσπάθεια για να μας απαγορεύσουν τη σκέψη και την έκφραση του λόγου. Άστα, υψηλά τα νοήματα και τα έμμεσα μηνύματα….»
Back to reality…
Απευθύνομαι σε όποιον, διαβάζοντας τα παραπάνω, βρίσκει τον εαυτό του να γνέφει επιδοκιμαστικά, να λέει μέσα του πόσο δίκαιο έχει η γράφουσα και να αφουγκράζεται τα εν λόγω επιχειρήματα.
Αγαπητέ μου, ο καθένας έχει το δικαίωμα της γνώμης και των απόψεων του. Και αυτό είναι αναφαίρετο δικαίωμα του κάθε ατόμου – καθώς και θεμελιώδες. Ωστόσο, το ουσιώδες εδώ, και το ζήτημα για το οποίο γίνεται αυτός ο μεγάλος ντόρος, για τον – για όλους μας – ανεπιθύμητο ιό, είναι η ατομική ελευθερία. Και πώς αυτή παρεμβαίνει στη συλλογική.
Διότι το κλειδί της υπόθεσης εδώ βρίσκεται στη συλλογικότητα. Μόνο αυτό το όπλο έχουμε να αντιμετωπίσουμε, τουλάχιστον σε αυτό το στάδιο, την ασθένεια.
Διότι όταν εσύ επιλέγεις, έχοντας ασπίδα την ατομική ελευθερία, να ΜΗΝ φοράς τη μάσκα σου (ή να την φοράς όπως να ‘ναι), παρεμβαίνεις βίαια στο δικαίωμα της ελευθερίας του άλλου ατόμου, που βρίσκεται δίπλα σου, να προφυλαχθεί. Εκεί, ναι, έρχομαι και λέω ότι με ενοχλεί η θεωρία σου. Γιατί η πράξη σου ακολουθεί τη σκέψη σου.
Και αν εσύ δεν πίστευες ότι δεν χρειαζόταν να φοράς μάσκα, τότε, ίσως, τα αγαπημένα πρόσωπα κάποιων, που προσβλήθηκαν από τον ιο, να μην αναγκάζονταν να περνούν τώρα το μαρτυρικό βάρος του σωματικού πόνου και της επίπονης σκέψης, πότε και εάν θα τα καταφέρουν να αποθεραπευθούν.
Σου εύχομαι να μην νοσήσει κανένας δικός σου άνθρωπος. Πραγματικά το απεύχομαι. Ταυτόχρονα, όμως, αναρωτιέμαι τι θα έκανες σε τέτοια περίπτωση. Φαντάζομαι ότι ΔΕΝ θα ζητούσες τη βοήθεια των ειδικών (αφού απλά αρλούμπες λένε οι άνθρωποι), ΔΕΝ θα έτρεμες μήπως χάσει τη ζωή του ο φίλος/συγγενής/συνάδελφος/αγαπημένος σου (αφού ΔΕΝ υπάρχει ο ιός) και ότι ΔΕΝ θα λάμβανες οποιαδήποτε ιατρική θεραπεία (αφού ΔΕΝ υφίσταται αυτή η ασθένεια)… Ρισκάροντας έτσι μια ζωή. Και παίζοντας μια ψυχή κορώνα – γράμματα, στο ταμπλό των θεωριών συνομωσίας. Διότι εμείς είμαστε Θεοί και τα ξέρουμε όλα.
Α. Και όσο για το Al Jazzera; Μεγάλο παιδί είσαι. Μη φταις μόνο τους δημοσιογράφους. Στο χέρι σου είναι να το επαναφέρεις και να το αναδεικνύεις ΟΠΟΤΕ ΓΟΥΣΤΑΡΕΙΣ. Κανείς δεν σε εμπόδισε. Κάντο με συζητήσεις με φίλους και συναδέλφους, με αναρτήσεις, με κάθε ευκαιρία που βρίσκεις. Και, κυρίως, με πράξεις. Μη κάνοντας όλα όσα παρακολούθησες και σε έκαναν να αηδιάσεις. Και ιδανικά, καλά θα ήταν, όταν έρθει η ώρα να ρίξεις την επιλογή σου στην κάλπη…
Οι απόψεις εκφράζουν τον συντάκτη τους και δεν αντιπροσωπεύουν κατ’ ανάγκην την άποψη του Καναλιού 6
