Στις 24 Μαρτίου του 1940, στην Αθήνα, όσοι σήκωσαν το κεφάλι ψηλά μόλις έπεσε το σκοτάδι, αντίκρισαν ένα θέαμα πρωτόγνωρο και αλησμόνητο. Στις 24 Μαρτίου του 1940, πολλοί Αθηναίοι υποστήριξαν πως είδαν «θεϊκά πέπλα να σκέπουν την Αθήνα». Ναι, όσο κι αν ακούγεται απίστευτο, στον ουρανό της Αθήνας εκείνο το βράδυ εμφανίστηκε το βόρειο σέλας. Καταγράφηκε δε αυθεντική μαρτυρία την οποία δημοσίευσε επίσημα το Εργαστήριο Αστρονομίας του Πανεπιστημίου Αθηνών.
Το βόρειο σέλας είχε εμφανιστεί στην Ελλάδα και τον Οκτώβριο του 1870. Ο αστρονόμος Δημήτριος Κοκκίδης, διευθυντής τότε του Αστεροσκοπίου Αθηνών, σε σχετικό άρθρο του στο περιοδικό «Ιλισός» γράφει μεταξύ άλλων ότι «εφαίνετο τρόπον τινά ο ουρανός καιόμενος».
Ο πρώτος επιστημονικός παρατηρητής του φαινομένου είναι ο Αριστοτέλης, ο οποίος στο έργο του «Μετεωρολογικά» αναφέρει: «Φαίνεται δέ ποτε συνιστάμενα νύκτωρ αἰθρίας οὔσης πολλὰ φάσματα ἐν τῷ οὐρανῷ, οἷον χάσματά τε καὶ βόθυνοι καὶ αἱματώδη χρώματα…
Το Βόρειο Σέλας, στα λατινικά Aurora Borealis είναι ένα θέαμα κατά το οποίο κύματα παλλόμενου φωτός μοιάζουν να χορεύουν στον ουρανό με πράσινα, κόκκινα, ροζ, μενεξεδιά και όλα τα μαγικά χρώματα του ουράνιου τόξου. Εμφανίζεται συνήθως στον νυχτερινό αρκτικό ουρανό. Εκτός από εκείνες τις σπάνιες φορές που εμφανίζεται και στα μέρη μας… Τελευταία φορά που είδαν το βόρειο σέλας κάποιοι τυχεροί στην Αθήνα ήταν το 2003.
Επιμέλεια – Παρουσίαση: Ειρήνη Λαλάκη
