Στις 22 Ιανουαρίου του 1977, στις 7.30 το απόγευμα, στην Αθήνα, στη λεωφόρο Βουλιαγμένης, ο Μενέλαος Λουντέμης είπε, οριστικά πια, «Καληνύχτα ζωή». Η καρδιά του σταμάτησε να χτυπά, καθώς οδηγούσε.
Γεννημένος το 1912, ως Δημήτρης Μπαλάσογλου, στην Αγία Κυριακή της Γιάλοβας, εκεί στην Προποντίδα, ξεριζώθηκε μαζί με τους γονείς και τα 4 αδέρφια του μετά τη Μικρασιατική καταστροφή. Ο μικρός Μενέλαος άρχισε να δουλεύει στα 7 του. Στα 20 του χρόνια, βρέθηκε στην Αθήνα να πουλάει βιβλία στο δρόμο. Ήταν τότε που φτωχός και άστεγος είπε στον φίλο του Θεόδωρο Ευθυμιάδη, ο οποίος τον φιλοξενούσε: «Εμένα που με βλέπεις μια μέρα, θα πουλάω δικά μου βιβλία και θα γράφουν όλες οι εφημερίδες για μένα». Ο φίλος του φυσικά τον πέρασε για τρελό…
Ο Μενέλαος Λουντέμης θεωρείται ο πιο πολυδιαβασμένος Έλληνας συγγραφέας μετά τον Καζαντζάκη. Παρ’ όλα αυτά, δεν τελείωσε ποτέ το σχολείο. Αποβλήθηκε από όλα τα Γυμνάσια της χώρας λόγω της κομμουνιστικής του δράσης. Μετά από φυλακίσεις, εξορίες, δίκες και καταδίκη σε θάνατο, εκπατρίστηκε στο Βουκουρέστι. Επέστρεψε στην Ελλάδα μόλις έναν χρόνο πριν το θάνατό του.
Επιμέλεια – Παρουσίαση: Ειρήνη Λαλάκη
