Στις 7 Ιανουαρίου του 2009, μία από τις σημαντικότερες γυναικείες φωνές των τελευταίων 50 χρόνων σταμάτησε να τραγουδάει για πάντα.

Η Μαρία Δημητριάδη, γεννημένη το 1951 στον Ταύρο της Αττικής, τραγούδησε στο στούντιο για πρώτη φορά κρυφά από τους γονείς της στα 17 της χρόνια, εκείνο το «Πρωινό» του Σταύρου Ξαρχάκου και του Γιώργου Παπαστεφάνου. Στη συνέχεια θα τη βρούμε δίπλα στον Γιάννη Μαρκόπουλο, στον Νίκο Ξυλούρη, τον Οδυσσέα Ελύτη, τον Μίκη Θεοδωράκη, τον Μάνο Ελευθερίου, τον Θάνο Μικρούτσικο, τον Γιώργο Σταυριανό, τον Μάνο Χατζιδάκι.

Η Μαρία Δημητριάδη περπάτησε σ΄ αυτή τη Γη μόνο για 58 χρόνια. Για σχεδόν 40 χρόνια, τραγούδησε μερικά από τα καλύτερά μας, τα πιο σκληρά, τα πιο αγωνιστικά μας τραγούδια, τραγούδησε και μερικά από τα πιο τρυφερά, τα πιο ερωτικά. Μας άφησε με τη φωνή της, φωνή βαθιά εξεγερτική και αισθαντική ταυτόχρονα, μας άφησε τραγούδια που αναμετριούνται στα ίσια και με τον χρόνο και με τις εποχές.

Επιμέλεια – Παρουσίαση: Ειρήνη Λαλάκη