Στις 27 Ιανουαρίου του 1980 χάσαμε μια εξαιρετική μυθιστορηματική πένα, ένα σπάνιο πολιτικό μυαλό, έναν ακούραστο αγωνιστή και έναν αθόρυβο μελετητή. Εκείνον τον Ιανουάριο του 1980, ο Στρατής Τσίρκας πέθανε στην Αθήνα μετά από 69 χρόνια ζωής.
Σε όλη του τη ζωή ο Στρατής Τσίρκας αγωνίστηκε με επιμονή για όσα πίστευε και έγραψε με ειλικρίνεια για όλα όσα καταιγιστικά έζησε στην εμπόλεμη Μέση Ανατολή κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Μας άφησε γερή προίκα τις «Ακυβέρνητες πολιτείες του». Πρόλαβε να γράψει και τη «Χαμένη άνοιξη».
Εκεί, το 1976, γράφει: «Μας θέλουν γκαρσόνια, ταβερνιάρηδες, μαστροπούς, βαρκάρηδες, επιβήτορες, καμπαρετζούδες, μπουζουξήδες, χασισέμπορους, αχ αμάν αμάν και συρτάκι αμέ και Ζόρμπα δη Γκρηκ κι αυτοί ν’ αρμέγουν τον τόπο, το κρασί, το λάδι, τα πορτοκάλια, τις ντομάτες, τα ροδάκινα, το βαμπάκι, τα μάρμαρα, το βωξίτη, το λιγνίτη, τα μεταλλεύματα και τον ιδρώτα του κόσμου»…
Επιμέλεια – Παρουσίαση: Ειρήνη Λαλάκη
