Στις 3 Ιανουαρίου του 1911 πέθανε στη Σκιάθο ίσως ο πιο σπουδαίος μας λογοτέχνης. Αυτός που ο Γιώργος Σεφέρης ονομάζει «τον μεγαλύτερο πεζογράφο της Νέας Ελληνικής Λογοτεχνίας». Αυτός για τον οποίο ο Οδυσσέας Ελύτης έγραψε στο Άξιον Εστί: «Ὅπου καὶ νὰ σᾶς βρίσκει τὸ κακό, ἀδελφοί, ὅπου καὶ νὰ θολώνει ὁ νοῦς σας μνημονεύετε Διονύσιο Σολωμὸ καὶ μνημονεύετε Ἀλέξανδρο Παπαδιαμάντη».
«Ο Παπαδιαμάντης είναι από τους τελευταίους που προφτάσανε να γεράσουν μ’ αυτά που πρωταγάπησαν», γράφει ο Ελύτης στο δοκίμιό του με τίτλο «Η μαγεία του Παπαδιαμάντη» και συνεχίζει: «Η μεγάλη τέχνη βρίσκεται οπουδήποτε ο άνθρωπος κατορθώνει ν’ αναγνωρίζει τον εαυτό του και να τον εκφράζει με πληρότητα μες στο ελάχιστο».
Επιμέλεια – Παρουσίαση: Ειρήνη Λαλάκη
