Μια φορά τον μήνα, σε ιδιαίτερους και αποκλειστικούς χώρους ανά το Λονδίνο, το γενικό κοινό και άνθρωποι άγνωστοι μεταξύ τους συγκεντρώνονται για μια εμπειρία όλο και πιο σπάνια: να ακούσουν τις προσωπικές ιστορίες ή εξομολογήσεις συνανθρώπων τους και να συμμετάσχουν στη συζήτηση που αυτές μπορούν να ανοίξουν. Και όλα αυτά παντρεύονται με μουσική και τέχνη από αναδυόμενους καλλιτέχνες.
Πρόκειται για τις βραδιές RAW, νύχτες ακρόασης, πρωτοβουλία του What Does Not (WDN), ενός «πρακτορείου εμπειριών και πολιτισμού» που ίδρυσε η Κύπρια Χριστίνα Χαρίτωνος την εποχή των lockdown. Στην ομάδα της συμμετέχουν δυναμικές γυναίκες του Λονδίνου, με ελληνική και γεωργιανή καταγωγή, που συμμερίζονται την πεποίθηση ότι την εποχή των πολιτισμικών πολέμων, της οθόνης και της εξ αποστάσεως κοινωνικής δικτύωσης πρέπει να καλλιεργηθούν γνήσιες ανθρώπινες συνδέσεις και να χτιστούν γέφυρες διαπροσωπικής και διαπολιτισμικής επικοινωνίας.
«Αποκαλώ τον εαυτό μου ειδικό στις ανθρώπινες συνδέσεις. Το WDN είναι ένα ‘πρακτορείο πολιτισμού’ που βοηθά εταιρικές δομές να αναδείξουν το διαπροσωπικό στοιχείο, είναι το αποτέλεσμα επαγγελματικών εμπειριών μου άνω των 20 ετών στους τομείς της εστίασης και της παροχής συμβουλευτικών υπηρεσιών στον δημιουργικό τομέα, καθώς επίσης προσωπικών βιωμάτων και συλλογής ανθρώπινων ιστοριών. Είναι το αποτέλεσμα μιας μακρόχρονης επιθυμίας να δημιουργήσω έναν αντίκτυπο στον κατακερματισμένο κόσμο μας», λέει στο ΚΥΠΕ η κ. Χαρίτωνος.
Το RAW πρόγραμμα περιέχει συνήθως οκτώ απλούς ανθρώπους με ενδιαφέρουσες αληθινές ιστορίες που τις αφηγούνται για πέντε έως επτά λεπτά μπροστά σε κοινό εκατοντάδων αγνώστων. Η αλληλεπίδραση που δημιουργείται οδηγεί σε αναπάντεχες συνδέσεις.
«Το να μιλάς σε ξένους είναι μια μορφή μικρο-θεραπείας, την οποία όλοι οι άνθρωποι χρειάζονται», λέει η κ. Χαρίτωνος. «Σκέφτηκα λοιπόν, τι θα γινόταν αν παίρναμε την ιδέα μιας απροσδόκητης συζήτησης με έναν άγνωστο, π.χ. σε ένα μπαρ και τη φέρναμε σε ένα οργανωμένο περιβάλλον νυχτερινής εξόδου. Έτσι κάνουμε αυτό που λέμε νύχτες ακρόασης, στις οποίες εξασκείς την τέχνη της ακρόασης. Και συνειδητοποιείς ότι έχεις περισσότερα κοινά με ανθρώπους από άλλους απομονωμένους κόσμους μιας μεγαλούπολης όπως το Λονδίνο», αναφέρει.
Οι ιστορίες που αφηγούνται αυτοί οι άγνωστοι μεταξύ τους άνθρωποι εντάσσονται σε μία προκαθορισμένη κάθε φορά θεματική, π.χ. εξομολογήσεις, σώματα, μυαλό, αρρενωπότητα – θέματα από τα οποία προκύπτουν τόσες διαφορετικές οπτικές.
«Άρχισα να καλώ ανθρώπους που γνώριζα και ήξερα ότι είχαν ενδιαφέρουσες ιστορίες να μοιραστούν. Στην αρχή όλοι νόμιζαν ότι ήμουν τρελή. Αλλά τελικά λειτούργησε, μαζί με τη μουσική ή την τέχνη που πλαισιώνει τη βραδιά. Δεν είναι καθόλου βαρύ. Άνθρωποι αφηγούνται πώς τους επηρέασε ένα σοβαρά ατύχημα ή ότι έπεσαν θύματα κλοπής ή ότι έχουν κάποια ψυχική διαταραχή και όλο αυτό δεν είναι βαρύ, είναι απελευθερωτικό, σε ξαλαφρώνει. Και αυτό ισχύει και για όσους διηγούνται και για όσους ακούν. Στο πρώτο RAW, αφού ακούσαμε μουσική και είδαμε τέχνη, αρχίσαμε τις ιστορίες και ήταν εντυπωσιακό ότι κανένας δεν κοίταξε καν το κινητό του τηλέφωνο», λέει η Χριστίνα Χαρίτωνος.
Ερωτηθείσα αν θα λειτουργούσε άλλη εποχή αυτή η ιδέα ή θα υπήρχε ανάγκη για κάτι τέτοιο σημειώνει: «Νομίζω ότι αυτή είναι η ζωή. Μοιραζόμαστε πράγματα για διάφορους λόγους, γιατί χρειάζεται να το κάνουμε, γιατί το έχουμε ανάγκη. Συνδεόμαστε μέσω των βιωμάτων μας και των ιστοριών μας. Έτσι γίνεται καθημερινά. Απλά κανείς μέχρι τώρα δεν το έχει μετατρέψει σε εκδήλωση που το ενθαρρύνει».
Στην ερώτηση αν υπάρχει κίνδυνος η επιδιωκόμενη αλληλεπίδραση να μην είναι τόσο φυσική από τη στιγμή που γίνεται σε ένα δομημένο περιβάλλον απαντά: «Όχι. Δίνουμε πολλή προσοχή σε αυτό. Δουλεύουμε από πριν με τους αφηγητές ώστε να διασφαλίσουμε ότι δεν θα είναι κάτι προσποιητό, ότι θα ακουστεί ακριβώς με τον τρόπο που το αισθάνεται ο καθένας. Εξηγούμε εξ αρχής σε όλους ότι δεν πρόκειται για ηθοποιούς, αλλά για αληθινούς απλούς ανθρώπους”.
“Κάποιοι θα σταματήσουν ενώ μιλούν διότι βουρκώνουν. Είναι κάτι που βγαίνει απολύτως οργανικά. Αρκεί να μην προσβάλλεις κανέναν και να μην προσπαθείς να πουλήσεις κάτι. Επίσης η ιστορία πρέπει να είναι αληθινή. Αυτοί είναι οι μόνοι κανόνες, απ’ εκεί και πέρα ό,τι θέλει κάνει κανείς», σημειώνει.
Η μορφή των βραδιών RAW δανείζεται πολλά κυπριακά και ελληνικά στοιχεία, παρατηρεί η δημιουργός τους. «Όπως σε ένα πανηγύρι τον Δεκαπενταύγουστο, έτσι και εδώ θα βρείτε τα ‘κουλ’ παιδιά να συνυπάρχουν με παππούδες και γιαγιάδες, με άλλους νεαρούς και με κάθε τύπου ανθρώπους. Είναι μια κοινωνική μίξη που δεν υπάρχει αφ’ εαυτής στο Λονδίνο, το οποίο περιχαρακώνει τις κοινωνικές ομάδες”.
“Έρχονται άνθρωποι από 18 έως 30 ετών που αλληλεπιδρούν μάλιστα μεταξύ τους. Για παράδειγμα είχαμε μια λευκή γυναίκα 45-50 ετών που μίλησε για το πώς βρήκε το θάρρος να πάρει διαζύγιο από μία δυστυχή σχέση, και ένας 20χρονος νεαρός αφρικανικής καταγωγής από το νότιο Λονδίνο σηκώθηκε και σχολίασε ότι βίωνε το ίδιο. Αυτοί οι δύο άνθρωποι είναι από εντελώς διαφορετικά υπόβαθρα και δεν θα είχαν ποτέ συναντηθεί υπό άλλες συνθήκες», αναφέρει.
Η κ. Χαρίτωνος τονίζει επίσης ότι σκοπός των εκδηλώσεων αυτών δεν είναι η «διασκέδαση», αλλά η «ψυχαγωγία» με το ακριβές, κυριολεκτικό νόημα της ελληνικής λέξης. «Σε έναν κόσμο όπου η δικαιωματική και καταναλωτική συμπεριφορά έχει προκαλέσει τόση ζημιά, η δημιουργία υγιών τρόπων εκτόνωσης είναι ένα κρίσιμο στοιχείο για να καλλιεργηθεί η αλλαγή στις διαπροσωπικές σχέσεις. Στη βραδιά RAW θα έχεις μία γνήσια επαφή με συνανθρώπους σου και θα φύγεις με την ψυχή και το μυαλό σου επηρεασμένα σε τόσα επίπεδα», αναφέρει.
Θα φύγεις επίσης, προσθέτει, με κάποιον φίλο, αφού όσοι πηγαίνουν μόνοι κάθονται σε τραπέζι μαζί. Έχουν επίσης προκύψει μέχρι και ζευγάρια ή επαγγελματικές συνεργασίες από αυτό το οικοσύστημα ανθρωπίνων σχέσεων.
Όσον αφορά το «ντύσιμο» των αφηγήσεων με μουσική και τέχνη, η κ. Χαρίτωνος δηλώνει ότι προσπαθεί να φέρνει στο προσκήνιο καλλιτέχνες που ακόμα δεν έχουν αναδειχθεί και σε μια ακριβή πόλη όπως το Λονδίνο θα ήταν δύσκολο να εκτεθούν σε καινούριο κοινό. «Αν δεν έχει κάποιος ήδη τα φώτα της δημοσιότητας και δεν έχει εκατομμύρια ακόλουθους στα μέσα κοινωνική δικτύωσης, τότε τον θέλουμε», λέει χαρακτηριστικά.
Αυτή την εβδομάδα κλείνουν δύο χρόνια από τις πρώτες RAW βραδιές. «Πλέον έχουμε χτίσει πολλή οργανική και γνήσια εμπιστοσύνη, έχουμε μια πολύ πιστή κοινότητα και ακροατήριο και πολύς νέος κόσμος έρχεται καθώς η φήμη διαδίδεται από στόμα σε στόμα, κάτι πολύ δύσκολο να επιτευχθεί σήμερα, στην εποχή των αλγόριθμων. Ο κόσμος πλέον είναι πολύ εκλεκτικός και είναι τιμή που διαλέγουν εμάς να έρχονται. Έχουμε ένα καλό μίγμα μεταξύ ανθρώπων που μας ακολουθούν από την αρχή και νέων προσώπων κάθε μήνα», αναφέρει.
Τα εισιτήρια για την είσοδο ξεκινούν από δωρεάν μέχρι 20 λίρες, ανάλογα με το τι μπορεί να συνεισφέρει κανείς.
Οι εκδηλώσεις RAW για την ώρα πραγματοποιούνται στο Λονδίνο μόνο. Ωστόσο, το σχέδιο της ομάδας είναι να αρχίσουν να διοργανώνονται επίσης σε Λευκωσία, Αθήνα, Νέα Υόρκη και Ντουμπάι.
Πηγή: ΚΥΠΕ
