Ο αφοπλισμός των ένοπλων ομάδων της Συρίας είναι ένα πρώτο βήμα προς την ομαλοποίηση της κατάστασης, ειδικά στις βόρειες και τις ανατολικές περιοχές της χώρας, αλλά η αλήθεια είναι πως στην σημερινή ανακοίνωση τόσο από τον υπηρεσιακό Πρωθυπουργό όσο και από τον νεοδιορισθέντα υπουργό άμυνας δεν αναφέρει με λεπτομέρειες ποιες ένοπλες ομάδες έχουν συμφωνήσει να αφήσουν τα όπλα παρά πόδα.

Για την Συρία και την μεταβατική Κυβέρνηση της HTS η εσωτερική ηρεμία δεν πρέπει να έχει τα χαρακτηριστικά των 50 ετών της οικογένειας Άσαντ: σιωπή δια της βίας και γι’ αυτόν ακριβώς το λόγο είναι σημαντικό το να γνωστοποιήσουν τα Κυβερνητικά στελέχη της οργάνωσης, που από τις 8 Δεκεμβρίου έχει την χώρα στα χέρια της, εάν οι Κούρδοι αλλά και ο Εθνικός Στρατός της Συρίας εντάσσονται στην συγκεκριμένη συμφωνία.

 
Επίσης σημαντικό είναι να εξακριβωθεί εάν στην συγκεκριμένη συμφωνία πέρα από το δεδομένο – και σχετικά εύκολο συμπέρασμα – πως τα μέλη των συγκεκριμένων ομάδων υπάγονται πλέον σε αυτό που η HTS θέλει να μετατρέψει σε στρατό της χώρας – υπάρχει χρονικός ορίζοντας για παύση των εχθροπραξιών. Η Άγκυρα έχει διαμηνύσει έμμεσα – προς το παρόν – πως η ίδια θα έχει τον βασικότερο ρόλο στην εκπαίδευση του συριακού στρατού της επόμενης ημέρας και αυτό – από την στιγμή που δεν έχει διαψευστεί – είναι πιθανό να δώσει ρόλο πρωταγωνιστή στις ένοπλες δυνάμεις της ομάδας που επί χρόνια με πακτωλό κεφαλαίων και όπλων στήριζε ο Ταγίπ Ερντογάν, αλλά τερμάτισε δεύτερη στην κούρσα για την εξουσία.

Οι ένοπλες συγκρούσεις και οι επιθέσεις κατά στόχων τόσο από τον Εθνικό Στρατό τόσο και από το PKK δεν έχουν σταματήσει και είναι δεδομένο πως κάτι τέτοιο πολύ δύσκολα θα συμβεί στο άμεσο μέλλον – ειδικά εάν δεν υπάρξει παρέμβαση από τις ΗΠΑ προς την πλευρά των Κούρδων και της Τουρκίας προς την πλευρά του Εθνικού Στρατού. Σήμερα περισσότερο από ποτέ η Τουρκία μοιάζει έτοιμη να πιέσει για τον αφοπλισμό – και ιδανικά την εξάλειψη – του PKK, όσο ποτέ τις τελευταίες δεκαετίες και δεν πρόκειται να αφήσει αυτή την ευκαιρία να πάει χαμένη.

Η HTS δεδομένα είναι σήμερα πιο κοντά στην Άγκυρα και αυτό θα αυξήσει τις πιέσεις προς τα βόρεια σύνορα και το PKK, αλλά η HTS και η Άγκυρα θα πρέπει να κατανοήσουν πως τα δεδομένα, λόγω της ρευστότητας της κατάστασης, πολύ εύκολα ανατρέπονται. Ο 47ος Πρόεδρος των ΗΠΑ δεν θέλει αμερικανική παρουσία στην περιοχή, αλλά οι 2.000 Αμερικανοί πεζοναύτες δεν πρόκειται να φύγουν μέχρι τουλάχιστον το τέλος Ιανουαρίου. Με την παρούσα Κυβέρνηση και Πρόεδρο τον Τζο Μπάιντεν οι διαταγές είναι σαφείς και οι πληθυσμοί των Κούρδων θα συνεχίσουν να προστατεύονται με αμερικανικά όπλα μέχρι νεωτέρας. Την ίδια στιγμή η Τουρκία θα συνεχίσει – ως φαίνεται – από την μία να στηρίζει την μεταβατική Κυβέρνηση και από την άλλη να κρατά τον δίαυλο με τους παραστρατιωτικούς στα ανατολικά ανοιχτούς.

 
Πλην της Τουρκίας στην περιοχή έλεγχο διεκδικεί και θα έχει και με την επόμενη Αμερικανική Διοίκηση και το Ισραήλ. Μπορεί σήμερα το Τελ Αβίβ να μην έχει ανοίξει άμεσα διπλωματικούς διαύλους με τη Δαμασκό, αλλά έχοντας στην κατοχή του όλη την περιοχή των υψιπέδων στα Γκολάν και διαθέτοντας δεδομένα την μεγαλύτερη και πιο έτοιμη πολεμική μηχανή στην περιοχή, ο Μπενιαμίν Νετανιάχου δεν θα μείνει «θεατής» στα όσα ο Ερντογάν και η Άγκυρα υλοποιούν. Εάν μάλιστα οι προθέσεις του Ντόναλντ Τραμπ είναι, όντως, να αποχωρήσουν οι ΗΠΑ από την Συρία, τότε το πιθανότερο σενάριο είναι ο Λευκός Οίκος από τον Φεβρουάριο να δηλώσει «νίπτω τας χείρας μου» και να πετάξει ευθύνες και «μπαλάκι» σε Άγκυρα και Τελ Αβίβ. Με την διαπροσωπική σχέση που έχει ο επόμενος Πρόεδρος των ΗΠΑ με τον Πρωθυπουργό του Ισραήλ η Άγκυρα θα πρέπει να είναι τουλάχιστον πολύ προσεκτική στα επόμενα βήματά της. Ο Ντόναλντ Τραμπ αρέσκεται να στηρίζει ανοιχτά τους φίλους του και σε μία πιθανή σύγκρουση Ερντογάν – Νετανιάχου ο Αμερικανός Πρόεδρος έχει ήδη επιλέξει… Το δυστύχημα σε αυτό το σενάριο θα είναι πως ούτε ο Ταγίπ Ερντογάν θα κάνει πίσω και δεν θα πρέπει να αποκλειστεί η εξαγωγή ενός πολέμου Ισραήλ – Τουρκίας σε συριακά εδάφη.

Ο αλ Σαράα που ήρθε για να μείνει και η αργία των Χριστουγέννων
Οι κινήσεις από την πλευρά του αλ Σαράα για ομαλοποίηση όμως και τα μηνύματα σε εσωτερικό και εξωτερικό παραμένουν δυναμικά και αρκετά ηχηρά. Η βεβήλωση ενός χριστουγεννιάτικου δέντρου έφερε για ακόμη μία φορά άμεση απάντηση και αντανακλαστικά από τον μεταβατικό Πρόεδρο της χώρας.

«Τα Χριστούγεννα είναι επίσημη αργία για την Συρία» ήταν η απόφαση του εκτάκτου υπουργικού Συμβουλίου και η απόδειξη προς την Δύση αλλά και τις μειονότητες της χώρας έγινε από πρόβλημα – λύση. Δεδομένα τα προβλήματα το επόμενο διάστημα θα είναι πολύ πιο σύνθετα και πολύπλοκα αλλά πλέον δεν θα πρέπει να παίρνει κανένας αψήφιστα πως ο αλ Σαράα έχει έρθει για να μείνει.

Πηγή: Πρώτο θέμα