Όπως επισημαίνουν διεθνείς αναλυτές, η Τεχεράνη φαίνεται πρόθυμη να απλώσει διακριτικά κάποιες κλάδους ελαίας προς τη νέα αμερικάνικη κυβέρνηση, όπως δείχνουν μια σειρά από ενέργειες των τελευταίων ημερών, που μπορεί να μην είναι κραυγαλέες, όμως σηματοδοτούν μια τάση για άμβλυνση της στάσης του θεοκρατικού καθεστώτος.
Αρχικά, σύμφωνα με δημοσίευμα της εφημερίδας New York Times, ο δισεκατομμυριούχος Ίλον Μασκ και στενός σύμβουλος πλέον του εκλεγμένου προέδρου των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ, συναντήθηκε νωρίτερα αυτήν την εβδομάδα με τον πρεσβευτή του Ιράν στον ΟΗΕ, Αμίρ Σαΐντ Ιραβανί, με αντικείμενο την εκτόνωση της έντασης στις σχέσεις των δύο χωρών, αν και στη συνέχεια η ιρανική πλευρά διέψευσε ότι πραγματοποιήθηκε η συνάντηση, ενώ η πλευρά Μασκ δεν απάντησε σε αίτημα για σχόλιο.
Ένα δεύτερο στοιχείο, ενδεικτικότερο ίσως της αλλαγής της ιρανικής στάσης, είναι ότι εντείνονται οι συνομιλίες για κατάπαυση του πυρός στον Λίβανο μεταξύ του Ισραήλ και της Χεζμπολάχ, μετά από μήνες μαχών, με δεδομένο ότι η σιιτική οργάνωση δεν πρόκειται να προχωρήσει σε οποιαδήποτε συμφωνία χωρίς το πράσινο φως από την Τεχεράνη.
Τέλος, υπάρχει και το γεγονός ότι το Ιράν επέτρεψε για πρώτη φορά μετά από μήνες στον επικεφαλής του Διεθνούς Οργανισμού Ατομικής Ενέργειας Ραφαέλ Γκρόσι να επισκεφθεί τη χώρα, ο οποίος προσπάθησε να πείσει την Τεχεράνη να άρει τη ντε φάκτο απαγόρευσή προς τους επιθεωρητές του Οργανισμού να επισκέπτονται τις ιρανικές πυρηνικές εγκαταστάσεις.
Διίστανται οι απόψεις για τη στάση Τραμπ
Από τη μία πλευρά, οι περισσότεροι πρώην αξιωματούχοι του Τραμπ και ειδικοί στις μεσανατολικές σχέσεις αναμένουν ότι ο Τραμπ θα συνεχίσει την πολιτική που ακολούθησε κατά την πρώτη του θητεία, με αχαλίνωτη υποστήριξη προς το Ισραήλ και στρατηγική «μέγιστης πίεσης» προς το Ιράν, με σκοπό να ακρωτηριάσει την οικονομία της χώρας και να την απομονώσει διπλωματικά.
Από την άλλη, ο Τραμπ μπορεί να έχει επιλέξει ορισμένα «γεράκια» για κάποιες από τις κορυφαίες θέσεις της νέας διοίκησης, όμως παράλληλα συγκέντρωσε στο άμεσο επιτελείο του ανθρώπους που υποστηρίζουν την αυτοσυγκράτηση και κατά συνέπεια θα μπορούσαν να συμβάλλουν σε κάποια ενδεχόμενη άμβλυνση της διπλωματικής πίεσης.
Από αναλυτές διατυπώνεται η άποψη ότι το Ιράν θα μπορούσε να δει αυτή τη στιγμή ως μια ευκαιρία να δημιουργήσει μια σχέση με τον Τραμπ για μελλοντικές διαπραγματεύσεις. Η Τεχεράνη είχε απορρίψει αιτήματα συνάντησης με τον Τραμπ το 2016, όταν κέρδισε για πρώτη φορά τις εκλογές, και αυτό το γεγονός τελικά ίσως ήταν επιζήμιο για την επίτευξη συμφωνίας με τις ΗΠΑ.
Όμως σε αντίθεση με την πρώτη θητεία του Τραμπ, τώρα μαίνεται ο πόλεμος στη Μέση Ανατολή μεταξύ του Ισραήλ και των κορυφαίων πληρεξουσίων του Ιράν στη Γάζα και τον Λίβανο. Οι επιθέσεις του Ισραήλ εναντίον της Χαμάς και της Χεζμπολάχ, πέρα από την πρόκληση τεράστιων ανθρωπιστικών κρίσεων, έχουν καταστρέψει μεγάλο μέρος του στρατιωτικού τους δυναμικού, αποδυναμώνοντας το Ιράν στην περιοχή. Αυτή τη στιγμή, δεν είναι ξεκάθαρο αν το γεγονός αυτό θα ωθούσε το Ιράν να υποκύψει περισσότερο στις αμερικανικές πιέσεις ή να επιτεθεί με μεγαλύτερη ένταση.
Πηγή: Politico
