Οι θίνες είναι μικροί λόφοι από άμμο που βρίσκονται σε παράκτιες περιοχές και αποτελούν οικοσυστήματα μεγάλης σημασίας και ιδιαιτερότητας. Το κτίσιμό τους διαρκεί εκατοντάδες ή/και χιλιάδες χρόνια. Σ’ αυτό το διάστημα οι θίνες αλλάζουν, μετακινούνται και εξελίσσονται. Πολλές φορές αναφερόμαστε σε αμμοθίνες, ωστόσο ο όρος αυτός είναι λανθασμένος, καθότι η λέξη θίνες σημαίνει λόφος από άμμο, άρα το συνθετικό αμμοθίνες είναι πλεονασμός. Τα οικοσυστήματα αυτά φιλοξενούν πληθώρα φυτών και ζώων, συμπεριλαμβανομένων και ορισμένων πολύ σπάνιων και απειλούμενων ειδών, όπως ο κρίνος του γιαλού ή ο αλίανθος.
Η μεγάλη οικολογική σημασία των θινών αποδίδεται κυρίως στη βλάστησή τους η οποία συγκρατεί την άμμο, σταθεροποιεί την ακτογραμμή και το έδαφος από τη διαβρωτική δράση της θάλασσας και του ανέμου και λειτουργεί προστατευτικά ως φυσικό φράγμα για την ενδοχώρα. Στην Κύπρο έχουμε σημαντικά θινικά οικοσυστήματα στο Ακρωτήρι, στον Ακάμα, στην Αγία Ειρήνη, στον Κορμακίτη, στην Καρπασία και αλλού. Παρόλα τα θετικά της ύπαρξής τους, οι θίνες είναι το πιο απειλούμενο οικοσύστημα στην Ευρώπη και στη Μεσόγειο.
Η τουριστική “αξιοποίηση” των ακτών, η ανεξέλεγκτη δόμηση, η κατασκευή δρόμων, η απόρριψη σκουπιδιών στις παραλίες, το άναμμα φωτιών και η ελεύθερη βόσκηση είναι οι σημαντικότεροι παράγοντες που οδήγησαν στην εξαφάνιση των περισσότερων θινικών συστημάτων.
Έρευνα-Παρουσίαση:
Δρ Ανδρέας Χατζηχαμπής & Δρ Δήμητρα Παρασκευά-Χατζηχαμπή, Βιολόγοι – Περιβαλλοντολόγοι,
Κυπριακό Κέντρο Περιβαλλοντικής Έρευνας και Εκπαίδευσης (www.kykpee.org) Ιεράς Μητρόπολης Λεμεσού
