Ο άνθρωπος από την αρχή της ζωής, κάλυπτε τις βασικές του ανάγκες από τη φύση και το περιβάλλον. Σε πρώτο στάδιο, αφού πρώτα ικανοποίησε το αίσθημα της πείνας, άρχισε να ψάχνει τρόπους να καλύψει και παράλληλα να προστατέψει το σώμα του από τις καιρικές συνθήκες, όπως το κρύο, τη βροχή και το χιόνι. Έτσι, μη έχοντας άλλη επιλογή, χρησιμοποίησε τη γούνα των ζώων για να προστατέψει το σώμα του.
Η γούνα όμως σήμερα, ως επί το πλείστον, δεν χρησιμοποιείται για να ζεστάνει κάποιον, αλλά ως διακοσμητική λεπτομέρεια σε ενδύματα και υποδήματα, κυρίως για λόγους μόδας.
Στην εποχή μας, περίπου 50 εκατομμύρια ζώα θανατώνονται ετησίως για τη γούνα τους, με τους πιο βάναυσους τρόπους. Για κάθε γούνα μπορεί να χρησιμοποιηθούν μέχρι και 400 ζώα. Κάθε χρόνο χιλιάδες άγρια ζώα, όπως αλεπούδες, λύκοι, ελάφια, ακόμα και αρπακτικά πουλιά, συμπεριλαμβανομένων και ειδών υπό εξαφάνιση, σκοτώνονται ή ακρωτηριάζονται από παγίδες για τον σκοπό αυτό.
Η παραγωγή γούνας καταδικάζεται λόγω της βαρβαρότητας προς τα ζώα, των δυσμενών επιπτώσεών της στο περιβάλλον και στη βιοποικιλότητα, καθώς και λόγω του υψηλού ενεργειακού κόστους παραγωγής των γουνών.
Αξίζει να αναφερθεί, ότι για την κατασκευή μίας γούνας από ζώα εκτροφείου, χρειάζεται 40 φορές περισσότερη ενέργεια από ότι για την κατασκευή μίας ψεύτικης-συνθετικής γούνας.
Τα τελευταία χρόνια, στις δυτικές χώρες παρατηρείται ένας μικρός περιορισμός στη χρήση της γούνας, χάρη στην πληροφόρηση και την ευαισθητοποίηση του κοινού. Ωστόσο, ο ευρωπαϊκός χώρος παραμένει η αγορά με τη μεγαλύτερη κατανάλωση φυσικής γούνας.
Έρευνα-Παρουσίαση:
Δρ Ανδρέας Χατζηχαμπής & Δρ Δήμητρα Παρασκευά-Χατζηχαμπή, Βιολόγοι – Περιβαλλοντολόγοι,
Κυπριακό Κέντρο Περιβαλλοντικής Έρευνας και Εκπαίδευσης (www.kykpee.org) Ιεράς Μητρόπολης Λεμεσού
