Στη σημερινή εποχή, η αλληλεπίδραση των παιδιών με το περιβάλλον έχει αλλάξει σε σημαντικό βαθμό, αφού η επαφή τους με το εξωτερικό περιβάλλον και ιδιαίτερα με τη φύση, έχει μειωθεί. Η αγάπη των παιδιών για τη φύση και η ανάπτυξη της σχέσης σεβασμού μεταξύ τους, μπορεί να επιτευχθεί πρακτικά μόνο με την άμεση αλληλεπίδραση των δύο. Έτσι, τα παιδιά ανακαλύπτουν τον οίκο-φυσιολογικό τους εαυτό και προσεγγίζουν με μεγαλύτερο ενδιαφέρον οτιδήποτε απειλεί το περιβάλλον στο οποίο ζουν.
Αντλώντας εμπειρίες από το περιβάλλον, αρχίζει να δημιουργείται και να εξελίσσεται ο συνδετικός κρίκος μεταξύ περιβάλλοντος και παιδιών. Μέσα από το περιβάλλον, τα παιδιά έχουν τη δυνατότητα να αναπτύξουν όλες τους τις αισθήσεις και να αλληλοεπιδράσουν σε διαφορετικά πλαίσια επικοινωνίας, αφού προσφέρεται μια πλειάδα ευκαιριών που μπορούν να αξιοποιηθούν για διαφορετικούς σκοπούς.
Η επαφή των παιδιών με το περιβάλλον μπορεί να ενσωματωθεί σε διαφορετικά γνωστικά αντικείμενα: γλώσσα, μαθηματικά, τέχνη, φυσικές επιστήμες, μουσική και άλλα. Το εξωτερικό περιβάλλον μπορεί να ενισχύσει τη γλώσσα των παιδιών, αφού ο συνδυασμός κίνησης και πράξης βοηθά τα παιδιά να μεταδώσουν πιο εύκολα τις ιδέες τους.
Επίσης, μπορεί να προκαλέσει την περιέργεια των μαθητών και παράλληλα την καλύτερη συγκέντρωσή τους στο μάθημα, αφού έχουν διαφορετικά ερεθίσματα. Ως ανοικτό παράθυρο στη μάθηση, όπως υποστηρίζεται από πολλούς ερευνητές, το περιβάλλον προσφέρει πολλές και διαφορετικές ευκαιρίες δημιουργικότητας και ανάπτυξης δεξιοτήτων, μέσω των αισθήσεων. Παράλληλα, μαθαίνει να σέβεται το περιβάλλον και να το προστατεύει.
Έρευνα-Παρουσίαση:
Δρ Ανδρέας Χατζηχαμπής & Δρ Δήμητρα Παρασκευά-Χατζηχαμπή, Βιολόγοι – Περιβαλλοντολόγοι,
Κυπριακό Κέντρο Περιβαλλοντικής Έρευνας και Εκπαίδευσης (www.kykpee.org) Ιεράς Μητρόπολης Λεμεσού
