Το βότανο αυτό, με το λατινικό όνομα Aloysia triphylla (syn. Lippia citriodora), ανθίζει από τον Μάιο μέχρι τον Ιούλιο. Η προέλευσή του είναι από τη Λατινική Αμερική και συγκεκριμένα από τη Χιλή, απ’ όπου το μετέφεραν στην Ευρώπη τον 17ο αιώνα μ.Χ., Ισπανοί εξερευνητές. Είναι φυλλοβόλος θάμνος ύψους μέχρι 6 μ. Τα φύλλα του φυτού συνθλιβόμενα, αναδίδουν οσμή λεμονιού (γι’ αυτό ονομάζεται από κάποιους και λεμονόχορτο).
Η λουίζα έχει πάρα πολλές χρήσεις τόσο στην Ιατρική όσο και στη μαγειρική, όπου χρησιμοποιούνται τόσο τα φύλλα όσο και τα άνθη. Στη μαγειρική χρησιμοποιείται για να αρωματίζει ψάρια, σούπες, σαλάτες, πουλερικά και κρέατα, λόγω της έντονης μυρωδιάς λεμονιού που αναδίδει. Η κύρια εφαρμογή της, όμως, εντοπίζεται στη ζαχαροπλαστική και την ποτοποιία.
Στην Ιατρική θεωρείται πολύ καλό βότανο για διάφορες παθήσεις ή ενοχλήσεις. Καταπραΰνει το στομάχι και το πεπτικό σύστημα, γι’ αυτό και ενδείκνυται σε περιπτώσεις δυσπεψίας, φουσκώματος, κολικού του στομάχου και εντερικών διαταραχών, έχει αντιπυρετική δράση, ενώ θεωρείται αποτελεσματικό σε περίπτωση διάρροιας ή αιμορραγίας. Είναι γνωστό βότανο και για τη διουρητική του δράση, γι’ αυτό και συνιστάται σε περιπτώσεις που ο οργανισμός έχει την τάση να δημιουργεί πέτρες στα νεφρά (νεφρολιθιάσεις).
Έρευνα-Παρουσίαση:
Δρ Ανδρέας Χατζηχαμπής & Δρ Δήμητρα Παρασκευά-Χατζηχαμπή, Βιολόγοι – Περιβαλλοντολόγοι,
Κυπριακό Κέντρο Περιβαλλοντικής Έρευνας και Εκπαίδευσης (www.kykpee.org) Ιεράς Μητρόπολης Λεμεσού
