Η ανάπτυξη της τεχνολογίας στα μέσα μαζικής μεταφοράς οδήγησε στη δημιουργία εναέριων και θαλάσσιων διαδρόμων επικοινωνίας, ακόμη και μεταξύ των πιο απομακρυσμένων χωρών του κόσμου, το οποίο συνέβαλε στην αύξηση φαινομένων εμπορίου άγριας ζωής.
Σήμερα, το εμπόριο άγριας ζωής αποτελεί την τρίτη συχνότερη παράνομη εμπορική συναλλαγή, ακολουθώντας το εμπόριο ναρκωτικών και όπλων ενώ, σύμφωνα με την Interpol, στην παράνομη αγορά ειδών ξοδεύονται 10-20 δις δολάρια / χρόνο. Το εμπόριο άγριας ζωής αφορά άτομα σπάνιων ειδών πανίδας όπως ερπετά, μικρά και μεγάλα αιλουροειδή και πτηνά.
Ένα αρκετά μεγάλο ποσοστό ατόμων, όμως, πεθαίνουν πριν φτάσουν στον αγοραστή τους, αφού το ποσοστό θνησιμότητας σε αιχμαλωσία είναι ιδιαίτερα υψηλό, όπως π.χ. στην περίπτωση των χαμαιλεόντων της Μαδαγασκάρης, όπου επιβιώνει μόνο το 1% αφού, λόγω του παράνομου της συναλλαγής, τα ζώα μεταφέρονται για μέρες σε ερμητικά κλειστά κουτιά χωρίς ικανοποιητικό οξυγόνο, τροφή και νερό. Σε άλλες περιπτώσεις, το εμπόριο αφορά μόνο κάποιο τμήμα του οργανισμού που χρησιμοποιείται από τον άνθρωπο ως καλλωπιστικό ή χρηστικό αντικείμενο, όπως για παράδειγμα τα ελεφαντόδοντα.
Σύμφωνα με στατιστικές που δημοσιεύτηκαν από τη Σύμβαση για το Διεθνές Εμπόριο Απειλούμενων Ειδών (Cites), κατά το 2013 θανατώθηκαν 20,000 ελέφαντες από λαθροθήρες με σκοπό το εμπόριο ελεφαντοστού, 1004 ρινόκεροι για το κέρας τους, 8125 φολιδωτοί μυρμηγκοφάγοι για τις σκληρές πλάκες τους, ενώ απροσδιόριστος αριθμός πυθώνων έχουν θυσιάσει το δέρμα τους για τη δημιουργία αντικειμένων στη βιομηχανία της μόδας.
Η πρακτική αυτή αποτελεί επιπρόσθετη απειλή για τα φυσικά οικοσυστήματα, αφού η αφαίρεση ατόμων μπορεί να προκαλέσει αστάθεια των τροφικών πλεγμάτων, με συνέπεια την υποβάθμιση και κατάρρευσή τους.
Έρευνα-Παρουσίαση:
Δρ Ανδρέας Χατζηχαμπής & Δρ Δήμητρα Παρασκευά-Χατζηχαμπή, Βιολόγοι – Περιβαλλοντολόγοι, Κυπριακό Κέντρο Περιβαλλοντικής Έρευνας και Εκπαίδευσης (www.kykpee.org) Ιεράς Μητρόπολης Λεμεσού