Η Αλκυόνη, με το επιστημονικό όνομα Alcedo atthis, είναι αναμφίβολα ένα πολύ εντυπωσιακό πτηνό με ζωηρά χρώματα, το οποίο είτε επισκέπτεται το νησί μας τον χειμώνα για να ξεχειμωνιάσει, είτε χρησιμοποιεί το νησί μας σαν σταθμό κατά τη διάρκεια του μεταναστευτικού του ταξιδιού.
Το φτέρωμα της Αλκυόνης είναι χρώματος έντονου μπλε, το οποίο έρχεται σε αντίθεση με το πορτοκαλοκόκκινο στήθος της. Το κεφάλι της Αλκυόνης είναι δυσανάλογα μεγάλο σε σχέση με το μικρό σώμα της. Συχνάζει σε πυκνόφυτες όχθες ποταμών, λιμνών, ιχθυοτροφείων καθώς και σε βραχώδεις ή θαμνώδεις ακτές των θαλασσών.
Τρέφεται κυρίως με μικρά ψαράκια. Σύμφωνα με την Ελληνική μυθολογία, η Αλκυόνη ήταν η κόρη του βασιλιά Aιόλου, που ο Δίας μεταμόρφωσε αυτή και τον σύζυγό της σε πτηνά μετά την αυτοκτονία της Αλκυόνης, λόγω του θανάτου του αγαπημένου της συζύγου.
Συγκεκριμένα, η Αλκυόνη ζούσε ευτυχισμένη με τον σύζυγό της Κύηκα και η αγάπη τους ήταν αξιοζήλευτη. Μια μέρα, ο Κύηκας βγήκε στο πέλαγος για ψάρεμα, αν και η Αλκυόνη τον αποθάρρυνε λόγω ενός άσχημου προαισθήματος που ένιωθε. Καθώς ψάρευε, σηκώθηκαν δυνατοί άνεμοι και βύθισαν το πλοίο του. Η Αλκυόνη, που παρακολουθούσε από μακριά τη σκηνή, μόλις είδε το πλοίο του να χάνεται, μέσα στην απελπισία της, έπεσε από έναν βράχο και σκοτώθηκε.
Επειδή η αγάπη τους ήταν τόσο δυνατή, οι θεοί τους λυπήθηκαν και τους μεταμόρφωσαν σε πουλιά, τις γνωστές μας αλκυόνες. Επίσης, επειδή γεννάνε τα αυγά τους συνήθως μέσα στον παγερό Ιανουάριο, ο Δίας τους λυπήθηκε και επέτρεψε να είναι καλοκαιρία για δυο εβδομάδες, δηλαδή για όσες ημέρες η Αλκυόνη κλωσά τα αυγά της.
Για χάρη αυτών των εντυπωσιακών πουλιών, οι ζεστές μέρες του Ιανουαρίου ονομάστηκαν αλκυονίδες μέρες. Η ονομασία αυτή είναι λοιπόν αρχαία ελληνική και προέρχεται από τον Αριστοτέλη.
Έρευνα-Παρουσίαση:
Δρ Ανδρέας Χατζηχαμπής & Δρ Δήμητρα Παρασκευά-Χατζηχαμπή, Βιολόγοι – Περιβαλλοντολόγοι,
Κυπριακό Κέντρο Περιβαλλοντικής Έρευνας και Εκπαίδευσης (www.kykpee.org)
Ιεράς Μητρόπολης Λεμεσού
