Πηγή φωτογραφίας: scmp.com
«Άφεριμ εφέντη», είπε περιχαρής ο Ερσίν, μετά την προεδρική υποδοχή του στην καρδιά της μητέρας-πατρίδας.
Και του μπαμπά Ταγίπ, που ευθέως, χωρίς περιστροφές κι επισήμως τον ρώτησε: «Τι λες αγαπητέ Τατάρ για ένα πικνίκ σ’ εκείνο το κομμάτι της παραλίας που ανοίξαμε στα Βαρώσια; Στις 17 του Νοέμβρη;»
-Στις 15 του μήνα, εφέντη, ιστορική μέρα, τον διόρθωσε ο Τουρκοκύπριος υποταχτικός του.
-Ναι, έτσι μου είπε κι η Εμινέ, παραδέχτηκε ο Σουλτάνος. Η αφασία των ημερών ευνοούσε την παράκρουση. Κι εκείνο το κατά συρροή παραλήρημά του, δήθεν για τους μουσουλμάνους αδελφούς του, τον αποσυντόνιζαν.
-Όχι γαλλική σαμπάνια, είπε αόριστα κι αυθόρμητα, στον απορημένο φιλοξενούμενό του. Κι εσύ Εμινέ στα… κιλά σου! Κρέμασε τη δερμάτινη Birkin της Hermes στο σεράι. Μέσα στις άμμους δεν την χρειάζεσαι, ένα πικνίκ θα κάνουμε στα Βαρώσια.
Οι μέρες έτρεξαν ως εδώ θλιβερές, ανήσυχες, κατάκοπες, σκονισμένες. Και, δυστυχώς, έτσι θα συνεχίσουν να τρέχουν. Κόντρα στις επιθυμίες και τις λεγόμενες αγαθές προθέσεις μας. «Αγαθές» αν θέλετε, στην κυριολεξία!
Ό,τι λέει ο Ερντογάν, κουτσά-στραβά γίνεται. Για ένα πικνίκ δεν τον θεωρώ τόσο αδέξιο. Αφού παίζει καλά το ρόλο του, «κάνοντας το τσάι» στους εγχώριους, ταράζοντας όσους τον γυροφέρνουν αγριεύοντας και πρωταγωνιστώντας ως προστάτης του Ισλάμ στη βάρβαρη Δύση.
Κοιτάτε στο τέλος τον αχάριστο, που δεν θα βρει λόγο να μας ευχαριστήσει.
Οι απόψεις εκφράζουν τον συντάκτη τους και δεν αντιπροσωπεύουν κατ’ ανάγκην την άποψη του Καναλιού 6
