Τον Οκτώβριο του 1944, οι Γερμανοί, νικημένοι από τους συμμάχους, αποχωρούν πια από την Ελλάδα, καταστρέφοντας μέχρι την τελευταία στιγμή, με μανία και σύστημα, υποδομές, λιμάνια, δρόμους, γέφυρες. Καθώς φεύγουν από την Πελοπόννησο, ανατινάζουν τη διώρυγα της Κορίνθου,
Εκείνο τον Οκτώβριο του 1944, οι Ναζί, φεύγοντας από την Πελοπόννησο, εκτός από το ότι κατέστρεψαν ένα από τα μεγαλύτερα και σημαντικότερα έργα υποδομής της Ελλάδας, τη διώρυγα της Κορίνθου, διέπραξαν με εμετικό κυνισμό και ένα ακόμη φρικαλέο έγκλημα:
Στρίμωξαν μέσα σε βαγόνια τρένου περί τους 300 (δεν ξέρουμε ακριβώς, άλλοι γράφουν και για 1.600) Ιταλούς αιχμαλώτους, και τους πέταξαν από ύψος 120 μέτρων μέσα στη διώρυγα. Είχαν προηγουμένως ανατινάξει τη σιδηροδρομική γέφυρα του Ισθμού της Κορίνθου και άφηναν ένα ένα τα βαγόνια να γκρεμίζονται στο χάος. Μετά, ανατίναξαν και την οδική γέφυρα, ώστε να μην μπορεί να περάσει κανείς από την Πελοπόννησο στην Αττική. Τέλος, για να ολοκληρώσουν την καταστροφή, ανατίναξαν και τα πρανή της διώρυγας, προκαλώντας έτσι την κατάπτωση 60.000 κυβικών μέτρων χωμάτων.
Τα αμερικανικά συνεργεία εργάσθηκαν επί πέντε χρόνια για να καταφέρουν να ανοίξουν τη διώρυγα της Κορίνθου ξανά.
Πολλά χρόνια μετά, δημοσιεύθηκε η μαρτυρία του Έλληνα μηχανοδηγού του τρένου Τάκη Παπαγγελόπουλου, καθώς και του Ιταλού, στρατιώτη τότε, Φράνκο Ρομάνο. Οι Γερμανοί κινηματογράφησαν την ανατίναξη και την κατακρήμνιση των βαγονιών. Το υλικό τεκμηριώθηκε από το Εθνικό Οπτικοακουστικό Αρχείο και υπάρχει στο ιστορικό αρχείο της ΕΡΤ.
Επιμέλεια – Παρουσίαση: Ειρήνη Λαλάκη
