Στις 10 Ιανουαρίου του 1853, πέθανε ο Θεόφιλος Καΐρης. Ένας χριστιανός ιερέας, που αγάπησε τη γνώση, τη σπούδασε, τη δίδαξε, εκδιώχθηκε από την Εκκλησία της Ελλάδας ως αιρετικός, καθαιρέθηκε, καταδικάστηκε και τελικά πέθανε στη φυλακή, άρρωστος και καταβεβλημένος, στα 69 του χρόνια. Ο Θεόφιλος Καΐρης θεωρείται σήμερα ένας από τους κορυφαίους εκπροσώπους του νεοελληνικού διαφωτισμού. Και η αλήθεια είναι πως δεν είχαμε πολλούς τέτοιους… Ο Θεόφιλος Καΐρης γεννήθηκε στην Άνδρο τον Οκτώβριο του 1784.
Στα 18 του χρόνια είχε ήδη διδαχθεί από σημαντικούς δασκάλους της εποχής τις νέες ιδέες των Φυσικών Επιστημών, των Μαθηματικών, της Αστρονομίας καθώς και την αρχαία ελληνική φιλοσοφία. Το 1801 χειροτονήθηκε διάκονος, έγινε μοναχός και στη συνέχεια σπούδασε στην Πίζα Θεολογία, Φιλοσοφία, Μαθηματικά και Φυσική. Αργότερα στο Παρίσι εντρύφησε στη Φιλοσοφία, και γνώρισε τις νέες ιδέες του διαφωτισμού.
Ο Θεόφιλος Καΐρης πολέμησε στην Ελληνική Επανάσταση, συμμετείχε στις Εθνοσυνελεύσεις, πρωτοστάτησε στη θέσπιση των αρχών μιας ευνομούμενης πολιτείας, στην παγίωση των φιλελεύθερων και δημοκρατικών θεσμών, στην συγγραφή του πρώτου Συντάγματος της Ελλάδας. Πίστευε ακράδαντα στην παιδεία ως εφόδιο ελευθερίας του ανθρώπου και έκανε σκοπό της ζωής του να μορφώσει τους υπόδουλους Έλληνες. Δεν χαρίστηκε σε καμιά πολιτική ή θρησκευτική εξουσία, και διώχθηκε για αυτά που πίστευε και δίδασκε.
Επιμέλεια – Παρουσίαση: Ειρήνη Λαλάκη
