Στις 12 Μαρτίου του 2005, χάσαμε τον Σταύρο Κουγιουμτζή. Τον πιο ταπεινό, τον πιο ευγενικό, τον πιο καθαρό ουρανό του τραγουδιού μας.
Στις 12 Μαρτίου του 1938 ήρθε σ΄ αυτόν τον κόσμο ο Μάνος Ελευθερίου. Και μας έδωσε τα πιο ταπεινά, τα πιο ευγενικά, τα πιο καθαρά λόγια του τραγουδιού μας.
Ο Σταύρος Κουγιουμτζής και ο Μάνος Ελευθερίου συναντήθηκαν σ΄ αυτή τη Γη και διαβάζω πως έγιναν φίλοι επιστήθιοι. Μιλώντας την ίδια εύθραυστη γλώσσα σ’ έναν κόσμο απάνθρωπο, έγραψαν τραγούδια μαζί. Κι έτσι εμείς γίναμε οι τυχεροί: «Του κάτω κόσμου τα πουλιά», «Τώρα που θα φύγεις», «Χρόνια σαν βροχή», «Οι ελεύθεροι κι ωραίοι», «Σαν σβησμένο καρβουνάκι», «Σαν ραγίζει το ποτήρι», «Δίψασα στην πόρτα σου», «Στα χρόνια της υπομονής»…
Επιμέλεια – Παρουσίαση: Ειρήνη Λαλάκη
