Στις 22 Αυγούστου του 1911, ήταν ημέρα Τρίτη και το Μουσείο του Λούβρου άνοιξε το πρωί τις πόρτες του, μετά από τρεις ημέρες αργίας, μια που τις Δευτέρες τα μουσεία στη Γαλλία ήταν κλειστά. Όλα κυλούσαν κανονικά. Μέχρι που ο Γάλλος ζωγράφος Λουί Μπερού, ο οποίος πήγαινε κάθε μέρα στο μουσείο για να ζωγραφίσει αντίγραφα και να τα πουλήσει στους επισκέπτες, διαπίστωσε ότι η Μόνα Λίζα (η οποία τότε, το 1911, δεν ήταν τόσο διάσημη όσο είναι σήμερα) η Μόνα Λίζα, ο πίνακας του Λεονάρντο ντα Βίντσι, δεν βρισκόταν στη θέση του. Όταν ο Λουί Μπερού, έντρομος, ειδοποίησε τους φύλακες του μουσείου λέγοντάς τους πως εκεί που μέχρι πρότινος κρεμόταν το έργο του ντα Βίντσι, τώρα υπήρχαν μόνο τα μεταλλικά πασαλάκια όπου στηριζόταν ο πίνακας, εκείνοι ψύχραιμοι του είπαν πως προφανώς ο πίνακας είχε πάει είτε για συντήρηση είτε για φωτογράφιση και καταγραφή. Κανείς δεν σκέφτηκε ότι κάποιος μπορεί να τον είχε κλέψει…
Όταν πια οι υπεύθυνοι του μουσείου κατάλαβαν ότι η Μόνα Λίζα του Λεόναρντο Ντα Βίντσι είχε κλαπεί, σήμαναν συναγερμό και σφράγισαν τις πόρτες. Η αστυνομία έκλεισε και τα σύνορα. Αλλά ήταν ήδη πολύ αργά. Ο πίνακας είχε κάνει φτερά.
Οι έρευνες στράφηκαν προς όλες τις κατευθύνσεις και οι Παριζιάνοι όταν έμαθαν το νέο από τις εφημερίδες δεν πίστευαν στα αυτιά και στα μάτια τους … Μία εβδομάδα μετά, όταν το Λούβρο άνοιξε και πάλι τις πύλες του, πλήθος κόσμου συνέρεε και έκλαιγε μπροστά στο μικρό τετράγωνο κομμάτι του τοίχου, όπου μέχρι πρότινος κρεμόταν η Μόνα Λίζα.
Η γαλλική αστυνομία συνέλαβε τον Ιταλοπολωνό ποιητή Γκιγιόμ Απολινέρ ως… ύποπτο κλοπής της Μόνα Λίζα. Και επειδή ο Απολινέρ έκανε παρέα με τον Πικάσο τον συνέλαβαν κι εκείνον. Ο Τύπος έγραφε ως συνήθως τέρατα, όπως ότι ο Απολινέρ είναι εγκέφαλος σπείρας που σκοπό είχε να αδειάσει τα μουσεία της Γαλλίας, και άλλα τέτοια ωραία… Τα αυτιά των Παριζιάνων βούηξαν για δεύτερη φορά… Δεν ήξεραν πια τι να πιστέψουν και τι όχι. Φυσικά ο Απολινέρ και ο Πικάσο πολύ γρήγορα αθωώθηκαν, η γαλλική κυβέρνηση επικήρυξε με μεγάλα ποσά τους κλέφτες του πίνακα, αλλά ο καιρός περνούσε και η γαλλική αστυνομία δεν είχε καταφέρει και πολλά πράγματα.
Μέχρι που… η αινιγματική Λίζα ντελ Τζοκόντο, αφού πρώτα είχε μια σύντομη περιπλάνηση στην πατρίδα της, τη Φλωρεντία, όπου και βρέθηκε εκεί μετά από 400 χρόνια, επέστρεψε τελικά στο Λούβρο όπου βρίσκεται μέχρι σήμερα και φυλάσσεται υπό δρακόντεια μέτρα ασφαλείας…
Επιμέλεια – Παρουσίαση: Ειρήνη Λαλάκη