Στις 5 Μαρτίου του 2011, χάσαμε τον Μανώλη Ρασούλη. Με τα ωραία τραγούδια, τα αιρετικά λόγια, τα περίεργα ποιήματα. Τον Μανώλη Ρασούλη, που ήθελε να ψάξει τη ζωή όσο πιο βαθιά μπορούσε. Που αναζητούσε στη δημιουργία, στη φιλοσοφία και στα ταξίδια ό,τι τον έκανε πληρέστερο. Ό,τι ελευθέρωνε τον νου.
Ο Μανώλης Ρασούλης ήταν επίσης, δημοσιογράφος, συγγραφέας, τραγουδιστής… Πολλές φορές ο δημόσιος λόγος και οι παρεμβάσεις του θεωρήθηκαν αιρετικές, ακραίες και ακατανόητες. Ως στιχουργός όμως μας έδωσε τραγούδια πολύτιμα. Και τον τραγούδησαν σχεδόν όλοι: από τον Νίκο Παπάζογλου, τον Μανώλη Μητσιά, τη Γλυκερία, την Ελένη Βιτάλη και τη Μελίνα Κανά, μέχρι τον Βασίλη Παπακωνσταντίνου, τον Γιώργο Νταλάρα, τη Χαρούλα Αλεξίου, τον Μπάμπη Τσέρτο, τον Μανώλη Λιδάκη…
Ο Μανώλης Ρασούλης ταξίδεψε, έγραψε, τραγούδησε και περπάτησε σ’ αυτή τη γη για 65 χρόνια. «Για πιθάρι έχω το νου, φανάρι την καρδιά μου» έγραψε και μας άφησε τα τραγούδια του για να πορευόμαστε.
Επιμέλεια – Παρουσίαση: Ειρήνη Λαλάκη
