Στις 12 Μαΐου του 1973, στην πόλη Ελ Άλτο της Βολιβίας, δολοφονείται μετά από ενέδρα η Μόνικα Ερτλ. Είναι 36 χρονών και μέλος του Εθνικού Απελευθερωτικού Στρατού της Βολιβίας, του αντάρτικου που είχε φτιάξει ο Τσε Γκεβάρα εφτά χρόνια πριν, το 1966. Η Μόνικα Ερτλ ήταν Γερμανίδα, κόρη του Χανς Ερτλ, του ανθρώπου που έμεινε στην ιστορία ως ο φωτογράφος του Ρόμελ, ως ο κινηματογραφιστής των Ναζί, μαζί με τη Λένι Ρίφενσταλ, τη Γερμανίδα ηθοποιό, χορεύτρια και σκηνοθέτιδα της γερμανικής ναζιστικής προπαγάνδας, ένθερμη θαυμάστρια του Χίτλερ.
Η Βαυαρή Μόνικα Ερτλ γεννήθηκε στο Μόναχο τον Αύγουστο του 1937 και μεγάλωσε στη ναζιστική Γερμανία, στην ασφάλεια και στην άνεση του αστικού οικογενειακού της περιβάλλοντος. Στενός φίλος του πατέρα της ήταν ο ναζί Κλάους Μπάρμπι, ο διαβόητος «χασάπης της Λυών», ο οποίος έμεινε στην ιστορία για τα εγκλήματα που έκανε στη γαλλική πόλη ως επικεφαλής της τοπικής Γκεστάπο.
Στα 16 της χρόνια η Μόνικα θα βρεθεί με την οικογένειά της στη Βολιβία, όπως άλλωστε και πολλοί ναζί οι οποίοι διέφυγαν στη Λατινική Αμερική. Εκεί βλέπει τις φριχτές κοινωνικές ανισότητες, την εκμετάλλευση των ανθρακωρύχων και των γεωργών, τη φτώχεια και την εξαθλίωση των γηγενών, των Ινδιάνων. Ταυτόχρονα καταλαβαίνει ποιοι ήταν οι ναζί, τι πίστευαν και τι είχαν κάνει… Όταν τους είδε να συνεργάζονται με τα δικτατορικά καθεστώτα της Λατινικής Αμερικής, πήρε διαζύγιο από τον Γερμανοβολιβιανό άντρα της ο οποίος είχε ορυχεία, έφυγε από το σπίτι της, δεν ξαναμίλησε στον πατέρα της και έγινε μέλος του εθνικού απελευθερωτικού στρατού της Βολιβίας. Και η ιστορία την έφερε να είναι αυτή, η Μόνικα Ερτλ, που θα έπαιρνε εκδίκηση για τον θάνατο του Τσε Γκεβάρα. Στα 34 της θα σκότωνε τον Βολιβιανό αντισυνταγματάρχη Ρομπέρτο Κιντανίγια, ο οποίος είχε διατάξει τη δολοφονία του Τσε αλλά και του αγαπημένου της Ίντι Περέδο.
Δύο χρόνια αργότερα, στα 36 της χρόνια, η Μόνικα Ερλτ μετά από ενέδρα, εκτελέστηκε εν ψυχρώ από τους παρακρατικούς της Βολιβίας, μετά από εντολή του Κλάους Μπάρμπι… Η σορός της δεν βρέθηκε ποτέ.
Επιμέλεια – Παρουσίαση: Ειρήνη Λαλάκη
