Από το μακρινό 270 μ.Χ. και τη Λυκία της Μικράς Ασίας, και από την Καισάρεια της Καππαδοκίας μέχρι την Ολλανδία και την Νέα Υόρκη, ο Άι Βασίλης των αιώνων, των παιδιών και των δώρων πήρε διάφορα ονόματα και μορφές, μέχρι να γίνει αυτός που όλοι ξέρουμε: ένας στρουμπουλός, ροδαλός παππούς με άσπρα γένια και μαλλιά, με έλκηθρο και τάρανδους, με χο χο χο, αστρόσκονη και κουδουνάκια, με ό,τι βάλει ο νους του καθενός που θέλει να φτιάξει ένα ωραίο παραμύθι.
Γιατί το χρειαζόμαστε. Και γιατί, ό,τι και να γίνει, ό,τι και να λένε, ο Άι Βασίλης, είτε κρατάει κόλα και χαρτί, χαρτί και καλαμάρι, είτε έναν τεράστιο σάκο με δώρα και παιχνίδια, ο Άι Βασίλης είναι ο Άγιος των ημερών, ο παππούς που όλοι θέλουμε να έχουμε· είναι και θα είναι ο καλός μας εαυτός.
Επιμέλεια – Παρουσίαση: Ειρήνη Λαλάκη