Στις 30 Μαρτίου του 1952, πριν βγει το φως του ήλιου, στις 4.12’ τα χαράματα εκτελέστηκαν διά τυφεκισμού με την κατηγορία της κατασκοπίας ο Ηλίας Αργυριάδης, ο Νίκος Καλούμενος, ο Δημήτρης Μπάτσης και ο Νίκος Μπελογιάννης.
Η 30η ημέρα εκείνου του Μαρτίου του 1952, όταν έγιναν οι εκτελέσεις των τεσσάρων μελών του παράνομου τότε στην Ελλάδα Κομμουνιστικού Κόμματος, ήταν ημέρα Κυριακή. Οι εφημερίδες βγήκαν με έκτακτο παράρτημα. Όσοι διάβασαν την είδηση έμειναν άφωνοι. Τις Κυριακές δεν εκτελούσαν ούτε οι Ναζί στην Κατοχή…
Η καταδίκη σε θάνατο προκάλεσε τεράστια κινητοποίηση σε παγκόσμιο επίπεδο για τη ματαίωση της εκτέλεσής τους. Μέσα μια εβδομάδα η κυβέρνηση δέχθηκε 250.000 τηλεγραφήματα ανάμεσα στα οποία και εκείνα του Ντε Γκολ, του Πολ Ελιάρ, του Ζαν-Πολ Σαρτρ, του Ζαν Κοκτό, του Ναζίμ Χικμέτ, του Τσάρλι Τσάπλιν. Ο Πάμπλο Πικάσο ζωγράφισε το διάσημο πλέον σκίτσο του Νίκου Μπελογιάννη με το γαρίφαλο και έγραψε για έναν «σπόρο φρίκης που σκορπούν με απλοχεριά προβολέων στο ανοιχτό στήθος της Ελλάδας κυβερνήσεις που αποπνέουν τον θάνατο, τον φόβο και το μίσος». Έως και ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών Σπυρίδων έκανε παρέμβαση για να δοθεί χάρη στους καταδικασθέντες, κάτι που δεν έγινε ποτέ.
Eπιμέλεια – Παρουσίαση: Ειρήνη Λαλάκη
