Τον Μάιο του 1990 μια διαφορετική εφημερία έγινε δίσκος και κόντρα στα εφήμερα άφησε αποτύπωμα.
Η «Εφημερία» του Σταμάτη Κραουνάκη ήρθε εκείνη την άνοιξη του 1990 στα πικ απ (τότε είχαμε ακόμα τα αγαπημένα βινύλια), ήρθε στα ραδιόφωνα, ήρθε όμως -κυρίως- στις στιγμές μας, με τραγούδια μονολόγους που ζητούσαν ακρόαση από την ψυχή.
Μας έφερε ξανά ο Σταμάτης Κραουνάκης στα τραγούδια του τη Βίκυ Μοσχολιού, 10 χρόνια μετά από ‘κείνα τα «Σκουριασμένα χείλια», που σήμερα σχεδόν 50 χρόνια μετά ακούμε και ξανακούμε… Μας έφερε ξανά ο Σταμάτης Κραουνάκης στα τραγούδια του τη Βίκυ Μοσχολιού, απαστράπτουσα και εύθραυστη. Μ’ αυτή τη φωνή, που σε κάνει να παραδίνεσαι. Αμαχητί.
Με εννιά τραγούδια που ξενυχτάνε κρατώντας παρέα στην προσωπική εφημερία του καθενός, ο Σταμάτης Κραουνάκης με τις μουσικές και τα λόγια στα τραγούδια του, «βάζει φωτιά της προκοπής», γιατί έτσι κι αλλιώς αυτό είναι κάτι που κάνει πάντα με τα τραγούδια που μας δίνει, όλα αυτά τα χρόνια.
Στον δίσκο του Σταμάτη Κραουνάκη, «Εφημερία», ένας Έλληνας ξεδιπλώνει όλο του το… μεγαλείο με την Άννα Παναγιωτοπούλου στη σπαρακτική ερμηνεία της, έτσι όπως μόνο οι ταλαντούχοι ηθοποιοί της κωμωδίας και της επιθεώρησης ήξεραν και μπορούσαν. Και είναι αυτό το τραγούδι που διάλεξα να κλείσει αυτό το μικρό αφιέρωμα στην «Εφημερία», που είναι δίσκος αλλά, νομίζω, είναι και όλη η παρουσία του Σταμάτη Κραουνάκη τόσα χρόνια στο τραγούδι μας: Εφημερία. Έτσι, όπως την ορίζει το λεξικό: «υπηρεσίαν προσφερόμενην υπό τινος, καθ΄ όλην την διάρκειαν της ημέρας». Και της ζωής μας…
Ο Σταμάτης Κραουνάκης μου έδωσε τη χαρά να μιλήσει για τον δίσκο του «Εφημερία» σ’ εσάς, τους ακροατές του Καναλιού και αυτού του μικρού αφιερώματος. Ακούστε όσα εξαιρετικά είπε για μας.
Επιμέλεια – Παρουσίαση: Ειρήνη Λαλάκη