Στις 16 Δεκεμβρίου του 2023, χάσαμε τον Γιώργο Μιχαλακόπουλο. Πήγε εκείνος να βρει εκείνον, τον φίλο, τον αδερφό και δάσκαλό του, τον Βασίλη Διαμαντόπουλο. Πήγε ο Σόλων να βρει τον Λουκά. Να κάτσουν χρόνια μετά στο παγκάκι και να ξαναμιλήσουν για τον κόσμο τους. Για τον κόσμο μας.
Από το 1972 έως το 1974, ο Γιώργος Μιχαλακόπουλος και ο Βασίλης Διαμαντόπουλος, εκείνος και εκείνος, έμπαιναν στα σπίτια όλων των Ελλήνων από την κρατική -και τότε απολύτως ελεγχόμενη από τη χούντα- τηλεόραση, έμπαιναν στα σπίτια όλων με τα σουρεαλιστικά κείμενα του Κώστα Μουρσελά που η λογοκρισία αδυνατούσε να κόψει και με τις υπαινικτικές ερμηνείες τους κατάφερναν οι δυο τους, ο Σόλων και ο Λουκάς, κατάφερναν να ανοίγουν μια χαραμάδα ελπίδας μέσα στον ζόφο της δικτατορίας.
Γεννημένος τον Φεβρουάριο του 1938, στο κέντρο της Αθήνας, ο Γιώργος Μιχαλακόπουλος είχε τρεις αδερφές, ήταν το στερνοπούλι της οικογένειας και μεγάλωσε στα Εξάρχεια. Ο μπαμπάς του ήταν μαρκόνης στα καράβια και η μαμά έδωσε όλη της την αγάπη τα τέσσερα παιδιά τους.
Από το σχολείο ακόμα ο Γιώργος Μιχαλακόπουλος, συμμετέχοντας στις θεατρικές παραστάσεις που ετοίμαζε με τους συμμαθητές του, τον Γιάννη Φέρτη, τον Διαγόρα Χρονόπουλο, τον Διονύση Φωτόπουλο, τον Σταύρο Ξαρχάκο, κατάλαβε ότι κάτι του συμβαίνει όταν ανεβαίνει στη σκηνή. Έτσι, έδωσε εξετάσεις στη Δραματική Σχολή του Θεάτρου Τέχνης και με δάσκαλο τον Κάρολο Κουν ξεκίνησε το μακρύ ταξίδι του στο θέατρο. Όπως έλεγε ο Γιώργος Μιχαλακόπουλος, ο Κάρολος Κουν του έμαθε το θεατρικό αλφάβητο. Του μετέδωσε τη μανία για τη δουλειά του ηθοποιού και τη μανία να κυνηγάει την αλήθεια. Την αλήθεια και όχι την πόζα.
Ο Γιώργος Μιχαλακόπουλος ήταν για 60 χρόνια πάνω στο θεατρικό σανίδι. Έπαιξε και σε σημαντικές κινηματογραφικές ταινίες, έπαιξε και σε εξαιρετικές τηλεοπτικές σειρές. Όπου κι αν συμμετείχε, άφηνε το χνάρι του: καθαρό, ταλαντούχο, δουλεμένο, ειλικρινές και μεγαλόπρεπο. Έφερνε μαζί του σεβασμό και ήθος. Έφερνε και υψηλή υποκριτική. Σε συνέντευξή του στον Γιώργο Δουατζή το 2006, ο Γιώργος Μιχαλακόπουλος έλεγε: «Στο δικό μου ταξίδι δεν χάραζα και δεν χαράζω πορείες όμοιες ή παράλληλες. Για να φτάσω τον δικό μου στόχο, θα ήθελα να μην χρειάζονται χάρτες και πανιά, παρά αξιοσύνη να μπορώ να μιλάω με τ’ άστρα και να νιώθω τους ανέμους. Να είμαι αποφασισμένος ακόμα και για ναυάγιο».
Ο Γιώργος Μιχαλακόπουλος περπάτησε δίπλα μας για 85 χρόνια. Ήταν σπουδαίος ηθοποιός και αυτό μας το έδωσε απλόχερα. Όλοι λένε πως ήταν και σπουδαίος άνθρωπος. Εκείνος έλεγε πως οι άνθρωποι «για αχτίδες φωτός πολεμάμε».
Επιμέλεια – Παρουσίαση: Ειρήνη Λαλάκη