Στις 16 Δεκεμβρίου του 2023, χάσαμε τον Γιώργο Μιχαλακόπουλο. Πήγε εκείνος να βρει εκείνον, τον φίλο, τον αδερφό και δάσκαλό του, τον Βασίλη Διαμαντόπουλο. Πήγε ο Σόλων να βρει τον Λουκά. Να κάτσουν χρόνια μετά στο παγκάκι και να ξαναμιλήσουν για τον κόσμο τους. Για τον κόσμο μας…
Από το 1972 έως το 1974, ο Γιώργος Μιχαλακόπουλος και ο Βασίλης Διαμαντόπουλος, «Εκείνος κι Εκείνος», έμπαιναν στα σπίτια όλων των Ελλήνων από την κρατική, και τότε απολύτως ελεγχόμενη από τη χούντα, τηλεόραση, έμπαιναν στα σπίτια όλων με τα σουρεαλιστικά κείμενα του Κώστα Μουρσελά, τα οποία η λογοκρισία αδυνατούσε να κόψει, και με τις υπαινικτικές ερμηνείες τους κατάφερναν οι δυο τους, ο Σόλων και ο Λουκάς, κατάφερναν να ανοίγουν μια χαραμάδα ελπίδας στο ζόφο της δικτατορίας.
Γεννημένος τον Φεβρουάριο του 1938 στο κέντρο της Αθήνας, πήγε σχολείο στα Εξάρχεια, φοίτησε στη Δραματική Σχολή του Θεάτρου Τέχνης, είχε δάσκαλο τον Κάρολο Κουν και για 60 χρόνια ήταν διαρκώς πάνω στο θεατρικό σανίδι. Έπαιξε και σε σημαντικές κινηματογραφικές ταινίες, έπαιξε και σε εξαιρετικές τηλεοπτικές σειρές. Όπου κι αν συμμετείχε, άφηνε το χνάρι του: καθαρό, ταλαντούχο, δουλεμένο, ειλικρινές και μεγαλόπρεπο. Έφερνε μαζί του σεβασμό και ήθος. Έφερνε και υψηλή υποκριτική.
Ο Γιώργος Μιχαλακόπουλος περπάτησε δίπλα μας για 85 χρόνια. Ήταν σπουδαίος ηθοποιός και αυτό μας το έδωσε απλόχερα. Όλοι λένε πως ήταν και σπουδαίος άνθρωπος. Εκείνος έλεγε πως οι άνθρωποι «για αχτίδες φωτός πολεμάμε».
Επιμέλεια – Παρουσίαση: Ειρήνη Λαλάκη
