Η Σωτηρία Μπέλλου αγάπησε το τραγούδι από μικρό παιδάκι. Στα 13 της έκανε μαθήματα κιθάρας, στα 19 της, την ημέρα που κηρύχτηκε ο πόλεμος στην Ελλάδα, το 1940, κατέβηκε μόνη της στην Αθήνα, έκανε διάφορες δουλειές για να ζήσει, οργανώθηκε στο ΕΑΜ, είχε όμως πάντα στο μυαλό της τη μεγάλη της επιθυμία: να γίνει τραγουδίστρια.
Μετά την απελευθέρωση θα τραγουδήσει με τον Τσιτσάνη και τον Βαμβακάρη, και έκτοτε με όλους τους σημαντικούς ρεμπέτες και λαϊκούς. Στις αρχές της δεκαετίας του ’70 η Σωτηρία Μπέλλου θα κάνει και πάλι την ανατροπή: θα συνεργαστεί με τον Διονύση Σαββόπουλο, τον Δήμο Μούτση, τον Δημήτρη Λάγιο, τον Μάνο Ελευθερίου, τον Κώστα Τριπολίτη.
Και θα μας δώσει τραγούδια εξαιρετικά.
Επιμέλεια – Παρουσίαση: Ειρήνη Λαλάκη
