Στις 2 Δεκεμβρίου του 1921, στη Νάξο, θα δει για πρώτη φορά το φως των Κυκλάδων ο Ιάκωβος Καμπανέλλης. Έχοντας τελειώσει μια νυχτερινή τεχνική σχολή, θα γίνει ο σημαντικότερος μεταπολεμικός θεατρικός μας συγγραφέας, θα μας δώσει εξαιρετικά τραγούδια, θα γράψει μοναδικά σενάρια.
Αυτός που έζησε με τον καημό ότι δεν κατάφερε να πάει στο Πανεπιστήμιο, επειδή έπρεπε να δουλέψει για να ζήσει, θα αναγορευθεί επίτιμος διδάκτορας του Πανεπιστημίου Κύπρου και του Πανεπιστημίου Αθηνών και θα εκλεγεί ομόφωνα Ακαδημαϊκός, εγκαινιάζοντας την έδρα του Θεάτρου στην Ακαδημία Αθηνών.
Ο Ιάκωβος Καμπανέλλης γκρέμισε στερεότυπα, μίλησε με αποτροπιασμό για τη βία του πολέμου, καταδίκασε τους μηχανισμούς της εξουσίας, πίστεψε στη δύναμη των ανίσχυρων λαών και στάθηκε πλάι στους ανυπεράσπιστους ανθρώπους.
Με τη γραφή και τον λόγο του. Με το έργο που μας άφησε.
Επιμέλεια – Παρουσίαση: Ειρήνη Λαλάκη