Στις 3 Σεπτεμβρίου του 1926, στο Χιλιομόδι Κορινθίας, εκεί στην Πελοπόννησο γεννήθηκε ένα κορίτσι ξεχωριστό. Η Ειρήνη Λελέκου, ένα κορίτσι που χρόνια μετά ο κόσμος ολόκληρος θα γνώριζε ως Ειρήνη Παπά.
Η Ειρήνη Παπά είχε γονείς εκπαιδευτικούς. Ο πατέρας της Σταύρος, καθηγητής κλασικού δράματος, της έμαθε να διαβάζει τα αρχαία κείμενα. Η μητέρα της Ελένη, δασκάλα, της έλεγε ιστορίες και παραμύθια για τη ζωή. Και θυμάται η Ειρήνη Παπά πως το σπίτι τους ήταν γεμάτο από ανθρώπους που μιλούσαν πολύ, συνεχώς, ακατάπαυστα, για βιβλία. Και πάντοτε έλεγε πως η ταυτότητά της είναι τα παιδικά της χρόνια.
Η Ειρήνη Παππά φοίτησε στη Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου. Πρωτοεμφανίστηκε στο θέατρο το 1948 και, έκτοτε, έγινε η Κυρά Φροσύνη και η Μπουμπουλίνα, η Αντιγόνη, η Ηλέκτρα, η Ελένη και η Κλυταιμνήστρα, η Μαρία στα «Κανόνια του Ναβαρόνε», η χήρα στον «Ζορμπά», η γυναίκα του Γρηγόρη Λαμπράκη στο «Ζ» η Ερέντιρα του Γκαμπριέλ Γκαρσία Μάρκες, η Τζούλια στο «Ο Χριστός σταμάτησε στο Έμπολι», η Δροσούλα στο «Μαντολίνο του λοχαγού Κορέλι». Έγινε η Ειρήνη Παπά παγκόσμια, έγινε και σύμβολο μιας Ελλάδας που κάπου στο δρόμο τη χάσαμε…
Η Ειρήνη Παππά περπάτησε δίπλα μας για 93 χρόνια. Το 2022 πήγε εκεί όπου ο χρόνος είναι δικαιότερος με τους ανθρώπου και οι άνθρωποι λιγότερο μικροί μπροστά στο θαύμα του ταλέντου. Όσο ζούσε, αφιερώθηκε στην τέχνη της και ταυτίστηκε με την Ελλάδα στα πέρατα της Γης. Κι ας μην ήξερε η Ελλάδα τι να το κάνει τόσο ταλέντο…
Επιμέλεια – Παρουσίαση: Ειρήνη Λαλάκη
