Τον Δεκέμβριο του 1996, δώδεκα τραγούδια για τους μήνες βρέθηκαν σε ένα εξαιρετικά καλαίσθητο και προσεγμένο σπιράλ μικρό ημερολόγιο, που ανάμεσα στα ζωγραφισμένα του ριζόχαρτα και τους πίνακες του Γιάννη Κόττη είχε κρυμμένο σε έναν χάρτινο φάκελο από σκληρή ακουαρέλα ένα cd. Είναι η εποχή που το βινύλιο έχει πια αντικατασταθεί από τα cd και «Τα τραγούδια για τους μήνες» είναι πραγματικά ο πρώτος ψηφιακός δίσκος που κυκλοφορεί με τέτοια αισθητική.
Ξεφυλλίζοντας «Τραγούδια για τους μήνες», ακούμε τη Σαπφώ, τον Οδυσσέα Ελύτη, τον Κώστα Καρυωτάκη, τη Μαρία Πολυδούρη, τον Μιχάλη Γκανά. Εκείνοι έγραψαν ποιήματα παντοτινά, ο Δημήτρης Παπαδημητρίου μελοποίησε έξοχα και η Ελευθερία Αρβανιτάκη, με φωνή διάφανη όσο ποτέ, έστειλε τα τραγούδια να μας βρουν.
Στα «Τραγούδια για τους μήνες» θα βρούμε και τέσσερα δημοτικά δίστιχα. Από κείνα τα αιώνια… Θα βρούμε και το πολυτραγουδισμένο «Αγρίμι του πόθου», με τους στίχους του Μιχάλη Γκανά.
Η Ελευθερία Αρβανιτάκη, σε συνέντευξή της στην εφημερία ΤΑ ΝΕΑ και στη Ζωή Λιάκα, το 2020, λέει: «Θυμάμαι σαν τώρα όταν ο Δημήτρης Παπαδημητρίου μου έβαλε να ακούσω το «Δεύτερη ζωή δεν έχει». Άλλαξε ο κόσμος μου, ο τρόπος που έβλεπα τη ζωή μου. Συνειδητοποίησα πόσο πρέπει να ζεις τη στιγμή. Πόσο πρέπει οι επιλογές σου να σε εξυψώνουν». λέει η Ελευθερία Αρβανιτάκη.
Τώρα που ακόμη ένας χρόνος είναι πια στο τέλος του, τα τραγούδια για τους μήνες μας παίρνουν απ’ το χέρι, και όπως κάνουν τόσα χρόνια, από το 1996, μας υπόσχονται πως έρχονται για να μας «Πάνε ξανά στα θαύματα».
Επιμέλεια – Παρουσίαση: Ειρήνη Λαλάκη