Στις 10 Δεκεμβρίου του 1912, το Γενικό Επιτελείο Στρατού έστειλε το εξής τηλεγράφημα: Στρατιώτης πρώτου πεζικοῦ Συντάγματος Σῶζος ἐφονεύθη εἰς τήν Ἤπειρον, 6ην Δεκεμβρίου. Ἕμπεδον Ἐπιτελικόν Τμῆμα. Κοντογιάννης Ἀντισυνταγματάρχης.
Με αυτό τον σύντομο τρόπο έφτασε στην Κύπρο η είδηση ότι ο Χριστόδουλος Σώζος, ο δήμαρχος Λεμεσού, ήταν νεκρός. Είχε σκοτωθεί μερικές ημέρες νωρίτερα, στις 6 Δεκεμβρίου του 1912, σε μία από τις μάχες της Μανωλιάσας, ένα μικρό χωριό 16 χιλιόμετρα έξω από τα Ιωάννινα, χτισμένο μέσα βουνά, σε υψόμετρο 800 μέτρων, όπου δόθηκαν καθοριστικές μάχες για την απελευθέρωση της πόλης των Ιωαννίνων κατά τη διάρκεια του Πρώτου Βαλκανικού Πολέμου.
Ο Χριστόδουλος Σώζος, που γεννήθηκε στη Λεμεσό τον Μάρτιο του 1872, με παππού που πολέμησε εθελοντικά στην Ελληνική Επανάσταση και με πατέρα που πολέμησε εθελοντικά για την απελευθέρωση της Κρήτης, ο Χριστόδουλος Σώζος που σπούδασε νομικά στην Αθήνα, εργάστηκε ως δικηγόρος στην Κερύνεια και στο Κτήμα, που διετέλεσε βουλευτής, που έγινε ο σημαντικότερος μέχρι σήμερα δήμαρχος Λεμεσού, που ήταν ένας από τους 4 ιδρυτές του Λαϊκού Ταμιευτηρίου (μετέπειτα Λαϊκής Τράπεζας Λεμεσού και ακολούθως Λαϊκής Τράπεζας Κύπρου), που είχε σημαντική συμβολή στη δημιουργία της πρώτης κυπριακής πλοιοκτήτριας ναυτιλιακής εταιρείας, της Ατμοπλοϊκής Εταιρείας Λεμεσού της οποίας διετέλεσε και πρόεδρος, ο Χριστόδουλος Σώζος σκοτώθηκε στα 40 του χρόνια πολεμώντας ως απλός στρατιώτης στους Βαλκανικούς Πολέμους για την ελευθερία της Ελλάδας. Στις 21 Νοεμβρίου του 1912, λίγες ημέρες πριν σκοτωθεί, έγραφε σε γράμμα του: Εἶμαι πολύ καλά. Δόξα τῷ Θεῷ. Οὐδέποτε ἐζήτησα ἄδειαν ἤ ἀπαλλαγήν άπό ὑπηρεσίαν. Εἶμαι θηρίον καί πολύ εὐχαριστημένος… Ἔμαθα πειθαρχίαν, ἔμαθα ὑπομονήν, ἔμαθα σκληραγωγίαν, ἔμαθα πείναν… Ο τάφος του Χριστόδουλου Σώζου δεν βρέθηκε ποτέ.
Επιμέλεια – Παρουσίαση: Ειρήνη Λαλάκη
