Στις 2 Ιουλίου του 1939, στη Γλυφάδα, παραθαλάσσιο προάστιο των Αθηνών, η Αθηνά και ο Βασίλης αποκτούν τον δεύτερο γιο τους. Τον είπαν Αλέξανδρο και έμελλε να γίνει το πιο πεισματικό σύμβολο του αντιδικτατορικού αγώνα.
Ο Αλέκος Παναγούλης στη σύντομη τη ζωή του πάλεψε λυσσασμένα για το δίκιο, για την ελευθερία, για τη δημοκρατία. Αποπειράθηκε να σκοτώσει τον δικτάτορα Παπαδόπουλο, απέτυχε, καταδικάστηκε σε θάνατο και βασανίστηκε ανελέητα. Φυλακίστηκε στις στρατιωτικές φυλακές στο Μπογιάτι και έκανε να δει το φως του ήλιου πέντε χρόνια. Το 1976 και στα 37 του χρόνια σκοτώθηκε -είπαν- σε τροχαίο. Ήταν βουλευτής και είχε καταγγείλει πως είχε στοιχεία που αποδείκνυαν τη συνεργασία γνωστών πολιτικών προσώπων της Μεταπολίτευσης με τη δικτατορία. Στο φέρετρό του γράφτηκε πως «Ο Αλέξανδρος Παναγούλης καταδικάσθηκε σε θάνατο γιατί έψαξε την ελευθερία. Το 1976 πέθανε γιατί έψαξε την αλήθεια και τη βρήκε».
Επιμέλεια – Παρουσίαση: Ειρήνη Λαλάκη
