«Στη θάλασσα φέρεται να πετάχθηκε νεκρό παιδί ηλικίας 6 ετών, που πέθανε κατά το ταξίδι προς την Κύπρο, ενώ βρισκόταν σε βάρκα με την οικογένειά του και άλλους παράτυπους μετανάστες, σύμφωνα με την Αστυνομία».
Γλίστρησε από τα χέρια του κάτωχρου πατέρα στο παγωμένο νερό. Δεν ήθελαν τα χέρια του να αφήσουν το άψυχο κορμάκι του εξάχρονου αγοριού του, όμως το σκαμπανέβασμα της άθλιας ψαρόβαρκας, τα άδεια μάτια των συντρόφων του, του λύγισαν τα χέρια.
Ανοιχτά της Κύπρου στη σκοτεινή θάλασσα θα μείνει μια σκιά, ένα ακόμη παιδί. Ανώνυμο. Αϊλάν, Αρτίν, Άντελ, Αμπτμ, Χασάν; Πώς το λέγαν; Ίσως ποτέ μην μάθουμε. Τι σημασία έχει; Από πού ήρθε; Από μακριά, από απέναντι; Ζούσε δίπλα μας;
Δεν έμελλε ο μικρός να ταξιδέψει σ’ αυτή τη ζωή. Δεν βγήκε ποτέ στη γη της Επαγγελίας που του υποσχέθηκαν κι ονειρεύτηκαν άλλοι για χάρη του. Ούτε που πρόλαβε να δει εικόνες που μπορεί στο άγουρο θυμικό του να έπλασε και ν’ αποθήκευσε.
Κάποιοι θα μιλήσουν για έγκλημα. Τώρα! Οι μοιρολάτρες θα πουν πως ήταν γραφτό της μοίρας του. Οι συνήθως ψύχραιμοι θα ψέξουν τους γονείς του εξάχρονου αγοριού για το ταξίδι του θανάτου που επέλεξαν για τα παιδιά τους. Οι πιο σκληροί αυτή την ώρα ίσως γίνουν λίγο πιο εύκαμπτοι, ν’ αφήσουν στιγμιαία να στάξει ένα δάκρυ. Στην απέραντη θάλασσα!
Οι απόψεις εκφράζουν τον συντάκτη τους και δεν αντιπροσωπεύουν κατ’ ανάγκην την άποψη του Καναλιού 6
