Του Γιάννη Κωστακόπουλου

Όπως το διαβάζω Πρόεδρε! Έτσι το είπες! Δεν ξέρω τι κατάλαβε ο Τζο Μπάιντεν. Πάντως ο δημοσιογράφος του “new york times” στη συνέντευξή σου, έπιανε πουλιά στον αέρα. Κοντόφτερα, μακρόφτερα, διάφορα. Ό,τι του πετούσες, το άρπαζε και το μαδούσε!

«Οι Αμερικανοί, δεν μπορούν να το κάνουν χωρίς τους Ευρωπαίους και οι Ευρωπαίοι δεν μπορούν να το κάνουν χωρίς τους Αμερικανούς», είπες. Ok λογικό, αν και περισσότερο το πιάτο σερβίρεται έτσι ως καθαρό αμερικάνικο και σχεδόν ωμό για τους κλαμένους ευρωπαίους!

Έπειτα. Ένας Πρόεδρος, Πρόεδρε, κρύβει λόγια, όπως και δεν εκφράζει την ανησυχία του για την επόμενη μέρα των αμερικανικών εκλογών. Έστω κι αν η…ιστορική σου βεβαιότητα σε προκαλεί. Σε ποιον να το έλεγες Πρόεδρε μια εβδομάδα πριν τις εκλογές; Και ποιος τώρα να το ακούει;

Κουβέντα στην κουβέντα, φτάσαμε και στο αποκορύφωμα! «Υπάρχει πάντα ο φόβος -είπες- ότι θα μπορούσαμε να έχουμε και μια Αμερική που θα κάνει πίσω. Ένα είδος απομόνωσης. Το έχουμε δει στο παρελθόν»

Έτσι, κοντολογίς, Πρόεδρε, έσπευσες κι έβαλες όλα τα εύθραυστα αυγά σου στο ίδιο καλάθι με τον απερχόμενο Αμερικανό Πρόεδρο. Φοβούμενος, όπως εκμυστηρεύτηκες, για το κενό που μπορεί να υπάρξει αν αλλάξει η διακυβέρνηση στην Αμερική. Κι όχι για το εύθραυστο των αυγών σου!

Και να, έτσι απρόσμενα, σχεδόν απροειδοποίητα για σένα θα λέγαμε, «έσκασε μύτη» ο απρόβλεπτος (έχει και χειρότερους χαρακτηρισμούς), Ντόναλντ Τραμπ. Τι λες;
Οι φόβοι σου θα επαληθευτούν, θ’ αλλάξει γραμμή στον ρου της ιστορίας ο νέος πλανητάρχης; Η Κυπρούλα μας θα μπει στην γκρίζα λίστα μαζί με τις συμπάθειες-αντιπάθειες του «Ντόναλντ»; Τι λες;

-Εγώ τι λέω;  -Ένα επώνυμο παπί είναι κι αυτό -λέω- που θα πλατσουρίζει άτακτα σε λίμνες συμφερόντων! Ξέρω πως ανακεφαλαιώνουμε Πρόεδρε. -«Είτε με Τράμπ, είτε με Κάμαλα, θα πεις, εμείς ορίσαμε χωρίς παραλλαγές τη ρότα μας» -«Βρισκόμαστε πάντα στη σωστή πλευρά της Ιστορίας»! Κλείσαμε!

Οι απόψεις εκφράζουν τον συντάκτη τους και δεν αντιπροσωπεύουν κατ’ ανάγκην την άποψη του Καναλιού 6.