Καλλιτεχνική παρέμβαση στην καρδιά της Λεμεσού. Εκεί που ο κόσμος «κόβει βόλτες» Κυριακές και σχόλες και ξεχύνεται με λιακάδες, κρύα και παγωνιές, αναζητώντας μια… διέξοδη κι ανέξοδη βόλτα στον εγκλεισμό που του επιβάλλεται για έναν σχεδόν χρόνο τώρα. Εκεί ο καλλιτέχνης κάνει «φωναχτά» τις διαπιστώσεις του για το Νέο Χρόνο. Κι οπτικά μας υπενθυμίζει το πρόσφατο παρελθόν, που βιώσαμε και βιώνουμε, αδρανείς και περίπου παράλυτοι μπροστά στο μέγα κι άλυτο μυστήριο με τον κορωνοϊό.
«Ριζώσαμε στον καναπέ», είναι το νόημα του παραστατικού έργου, με μια αβεβαιότητα αν η «Καλή Χρονιά» σημαίνει την απελευθέρωση ή την προέκταση της υποδούλωσής μας. Στο ριζιμιό μας!
Η «Καλή Χρονιά» εμπεριέχει κι ένα άλλο διφορούμενο νόημα. Όπως το… φωνάζει το πλακάτ, ιστάμενο στην πλάτη του άβολου καναπέ. Ναι, θα κάνουμε υπομονή… καθήμενοι, ποτέ ανήμποροι, ως την καταπολέμηση και την τελική πτώση του ιού, για να καθαρίσουμε. Ναι, θα αποδεχτούμε τα «μέτρα και σταθμά» που προτείνονται, περασμένα πάντοτε από το βάσανο της λογικής και της επικείμενης ανάγκης.
Θα είμαστε ταυτόχρονα έτοιμοι να κόψουμε τις ρίζες, που μας δένουν στον καναπέ. Προπονούμενοι για τη έξοδό μας από τώρα. Μη τυχόν και κάποιοι παρερμηνεύσουν την καθισιά μας κι εξυπηρετούν με την ίδια τωρινή ευκολία το «σερβίρισμα» των επιλογών τους. Στην μετα-ϊό εποχή. Γι’ αυτό αρχίστε σιγά-σιγά τις προπονήσεις!
Αυτά σκεφτόμουνα λίγες ώρες, μέρες, πριν το ολικό κλείδα-αμπάρωμα για τον κορωνοϊό, χαζεύοντας τον εναέριο καναπέ, με τα δεσμά και τα μηνύματα του. Εκεί, στην παραλιακή στράτα, στον Μόλο της Λεμεσού, όπως τον ξέρει ο κόσμος. Καλή χρονιά και είπαμε…
Οι απόψεις εκφράζουν τον συντάκτη τους και δεν αντιπροσωπεύουν κατ’ ανάγκην την άποψη του Καναλιού 6
