Της Χρύσως Σιλβέστρου
Πέντε μέρες για τα Χριστούγεννα… όπως μας λέει και το Jumbo… 12 πριν μας φύγει άλλος ένας χρόνος… Στις 2 τα χαράματα ένας εγκέφαλος… έτσι και αλλιώς… ολίγον ταραμένος… μπορεί να ταξιδέψει όπου να ‘ναι… Σε αυτά τα ταξίδια έχει την απόλυτη ελευθερία… χωρίς αποσκευές και διαβατήρια… Βρίσκεται στο απόλυτο ό,τι θυμάται… χαίρεται ή και λυπάται… Όλα μαζί σε ένα μπριάμ σκέψεων…
Τα παιδικά Χριστούγεννα… εκείνα που κατά ένα μαγικό τρόπο είχαν μυρωδιά… χαμόγελο… τα ένιωθες… τα Χριστούγεννα στην θεία Λητώ… τα Χριστούγεννα των φοιτητικών διακοπών… και τα αξέχαστα Ρεβεγιόν στη Λεωφόρο 115… τα εργαζόμενα Χριστούγεννα… τα καλύτερα φυσικά στον Λόγο… ξέρουν όσοι τα έζησαν… Το καλύτερο δέντρο… μόνο στο Κανάλι μάς.. και ποιος θα βάλει εκείνο το Αστέρι… Και Χριστούγεννα χωρίς τραγούδια δεν έρχονται… Και αυτά… γράφουν ένα όνομα… Marios Papadopoulos… is coming to town!!!
Και κάπου εκεί στις σκέψεις… αρχίζει ένα έργο στην τηλεόραση… πρωταγωνιστής ο Χάρισον Φορντ… όχι όμως αυτός της αφίσας του φοιτητικού σου δωματίου… σίγουρα όχι ο Ιντιάνα Τζόουνς… Και καπάκι άλλο ένα έργο… ένας γοητευτικός ασπρομάλλης με γένια… Και όμως είναι αυτός… είναι ο Έντουαρντ Λούις… ο Pretty Woman… Και καλά το πρόβλημα σου ποιο είναι… καθρέφτη εσύ σπίτι σου δεν έχεις… Ναι, αλλά εσύ νιώθεις κάπου στα τριάντα και κάτι… άτε 40 και κλείσαμε!!!
Και όχι θα πρωτοτυπήσω… δεν θα πω για μας που ζούσαμε χωρίς κινητά (αν και θα ήθελα να μου εξηγήσει κάποιος πώς καταφέρναμε… να βρεθούμε… που… πώς… τι ώρα… και να κάνουμε και αλλαγές στο πρόγραμμα… Όχι μπράβο μας… (Να πούμε και την αλήθεια… μια παραμονή Πρωτοχρονιάς με ξέχασαν)…
Σε αυτό το Χριστουγεννιάτικο κοκτέιλ… ήρθε και εκείνη η πινακίδα… εκεί στον Πεντάδρομο… πάνω από την Τράπεζα… που έκανε το final coudown για το millennium… Ναι, το ζήσαμε και αυτό… Γενικά από την μαυρόασπρη τηλεόραση… στην τεχνητή νοημοσύνη… διανύσαμε μια μεγάλη διαδρομή… ούτε στον James Bond… να παίζαμε… Τα λαμπάκια στο δέντρο αναβοσβήνουν ασταμάτητα… Και όχι δεν θα ξεστολίσω το δέντρο… Καλό Πάσχα να φτάσουμε…
Είναι το μόνο φως… Καλώς να μας έρθουν και φέτος οι γιορτές… είτε τις θέλουμε… είτε όχι… Έτσι πάει… Για μας που είμαστε εδώ…
Με λιακάδες… βροχές και χιόνια… με δάκρυα και γέλια… όπως λέμε… Χαμογελάστε γιατί χανόμαστε…
Σε όλους τους αγαπημένους που ταξίδεψαν νωρίς… Στην Αυγούστα μου… την Ζώη… την Γιούλα.. την Μαίρη… τον Γιάννη… τον Μιμη… τον Πανίκο… τον Χρίστο… την Κίκα… 💜💜💜
Οι απόψεις εκφράζουν τον συντάκτη τους και δεν αντιπροσωπεύουν κατ’ ανάγκην την άποψη του Καναλιού 6
