Στις 8 Απριλίου του 1798, στη Ζάκυνθο, γεννιέται εκτός γάμου ο γιος του κόντε Νικολάου Σολωμού που κατάγεται από την Κρήτη και της Αγγελικής Νίκλη που κατάγεται από τη Μάνη. Ο μικρός Διονύσιος που ορφάνεψε στα εννιά του χρόνια και μετοίκησε στην Ιταλία με τον δάσκαλό του, έμελλε να γίνει ο άνθρωπος που θα έγραφε τον «Ύμνο εις την Ελευθερίαν». Αλλά κυρίως θα γινόταν ο ποιητής που συνεχίζοντας την κρητική και τη δημοτική παράδοση, θα έγραφε στη γλώσσα των καθημερινών ανθρώπων, και όχι σε εκείνη των λογίων, συνθέτοντας ποιήματα διαμάντια.
Ο Διονύσιος Σολωμός δεν είναι μόνο ο ποιητής του «Ύμνου εις την Ελευθερίαν». Είναι εκείνος που έγραψε: «Μίγαρις έχω άλλο στον νου μου πάρεξ ελευθερία και γλώσσα», «Το χάσμα π’ άνοιξε ο σεισμός κι ευθύς εγιόμισ’ άνθη», «Η δύναμή σου πέλαγο κι η θέλησή μου βράχος», «Νύχτα γεμάτη θάματα, νύχτα σπαρμένη μάγια». Είναι ο ποιητής που είχε «Πάντ’ ανοιχτά, πάντ’ άγρυπνα, τα μάτια της ψυχής του».
Ο Γιώργος Σεφέρης έγραψε για τον Διονύσιο Σολωμό: «Την πορεία της ελληνικής γλώσσας την εχάραξε μια για πάντα η διάνοια του Σολωμού». Και ο Οδυσσέας Ελύτης είπε: «Το μεγαλείο του Σολωμού ολοένα μου αποκαλύπτεται και δεν εξαντλείται. Και άλλα εκατό χρόνια πιστεύω να διδάσκομαι, κάτι θα αντλώ από τη μεγαλοφυΐα του».
Επιμέλεια – Παρουσίαση: Ειρήνη Λαλάκη
