Στις 12 Οκτωβρίου του 1944, οι καμπάνες χτύπησαν χαρμόσυνα στην Αθήνα και ο κόσμος ξεχύθηκε στους δρόμους με δάκρυα χαράς. Όλοι, γνωστοί και άγνωστοι μεταξύ τους, πανηγύριζαν με αγκαλιές και φιλιά την ελευθερία τους, μετά από 1.625 ημέρες Γερμανικής Κατοχής, εκτελέσεων, σκλαβιάς και πείνας.
Όμως μόλις τρεις ημέρες πριν, στις 9 Οκτωβρίου, στο Κρεμλίνο, στη Μόσχα, ο Ουίνστον Τσόρτσιλ και ο Ιωσήφ Στάλιν θα συζητούσαν για το μέλλον της μεταπολεμικής Ευρώπης, των Βαλκανίων και, φυσικά, της Ελλάδας. Ο Τσόρτσιλ με ένα χαρτάκι πρότεινε στον Στάλιν την εξής μοιρασιά: 90% της Ρουμανίας στη σοβιετική κυριαρχία, 90% της Ελλάδας στην αγγλική κυριαρχία, και όσο για την Ουγγαρία και τη Γιουγκοσλαβία, 50-50 πρότεινε ο Βρετανός ηγέτης, και για τη Βουλγαρία κράτησε το 25% παραχωρώντας στον Στάλιν το 75%. Οι τύχες και οι ζωές εκατομμυρίων ανθρώπων στα ποσοστά…
Οι τελικές αποφάσεις πάρθηκαν από τον Τσόρτσιλ, τον Στάλιν και τον Ρούσβελτ μερικούς μήνες μετά, στη Γιάλτα, εκεί στην Κριμαία. Εν τω μεταξύ, στην Ελλάδα είχαν ήδη αποβιβαστεί τα βρετανικά στρατεύματα και είχε ξεκινήσει η αιματοχυσία των Δεκεμβριανών. Οι πανηγυρισμοί της απελευθέρωσης δεν κράτησαν ούτε για δύο μήνες. Ο Εμφύλιος ήταν προ των πυλών και η Ελλάδα θα τον πλήρωνε με πολύ αίμα και για πολλά χρόνια…
Επιμελεια – Παρουσίαση: Ειρήνη Λαλάκη
