Ο Δημήτρης Λάγιος περπάτησε δίπλα μας μόνο για 39 χρόνια. Λογάριαζε τη μουσική ιερή ευθύνη και μέσα από αυτήν αναζητούσε την ελευθερία του. Ζήτησε να σκορπιστεί στη θάλασσα της Ζακύνθου και της Κύπρου. Έτσι κι έγινε. Έλεγε πως ο θάνατος είναι φίλος. Ο χρόνος είναι ο εχθρός. Λες και ήξερε από νωρίς πως δεν θα τον έχει σύμμαχο, δούλευε και δημιουργούσε ασταμάτητα. Μεγάλο μέρος του έργου του παραμένει ανέκδοτο και περιμένει να το γνωρίσουμε.
Επιμέλεια – Παρουσίαση: Ειρήνη Λαλάκη