Στις 7 Φεβρουαρίου του 2017, ο δικός μας μικρός πρίγκιπας της μουσικής σηκώθηκε από το άσπρο πιάνο του, μας κοίταξε για τελευταία φορά συνωμοτικά στα μάτια, χαμογέλασε μ’ εκείνα τα χαρακτηριστικά λακκάκια του και πήγε στο πάρτι που τον περίμεναν τόσοι και τόσοι φίλοι.
Τα πρώτα του τραγούδια, από το 1969 ακόμα, ήταν με τους στίχους του Δημήτρη Ιατρόπουλου, της Κωστούλας Μητροπούλου, του Μάνου Ελευθερίου, του Νίκου Γκάτσου. Το 1973 μαζί με τον Γιάννη Νεγρεπόντη έφτιαξε τον καθρέφτη μας με τα «Μικροαστικά» τα «Απλά μαθήματα Πολιτικής Οικονομίας». Είπε πικρές και αστείες αλήθειες, επί δέκα χρόνια, με τα τραγούδια του για το Ελεύθερο Θέατρο, αργότερα έκανε διάσημη τη Γωγώ, τη Ρίτα και τη Μαίρη Παναγιωταρά…
Ο φτωχός και μόνος καουμπόι, ο Λούκι, ο μικρός μας ήρως έφτιαχνε ατμόσφαιρα με δυο νότες και έστηνε πάρτι από το τίποτα. Ο Λουκιανός Κηλαηδόνης, τον Ιούλιο του 1983, είπε να φωνάξει τους φίλους του για να τραγουδήσουν μαζί στη θάλασσα με πανσέληνο. Μαζεύτηκαν περί τις 100.000 άνθρωποι και έγραψαν ιστορία. Το πάρτι στη Βουλιαγμένη έγινε το δικό μας Γούντστοκ και ο Λουκιανός ήταν ο πρώτος που έβγαλε τη μουσική από τα γήπεδα και τα θέατρα έξω, σε χώρους φυσικούς.
Επιμέλεια – Παρουσίαση: Ειρήνη Λαλάκη
